2019-07-03
In 2016 kreeg de Noorse componist Kim Myhr een commissie om de muziek te maken voor het FIMAV (Festival International de Musique Actuelle de Victoriaville) in Quebec, Canada. Met die opdracht op zak, dacht hij terug aan de ontmoeting die hij een jaar eerder had met de Frans-Noorse dichteres Caroline Bergvall. Die inspiratie die hij daardoor kreeg, gecombineerd met de muziek van Robert Ashley en Morton Feldman, die hij op dat moment luisterde, hebben geleid tot het album Pressing Clouds Passing Crowds.Het album bestaat uit 6 nummers, die naadloos in elkaar overgaan en zo één geheel vormen. Myhr neemt zelf de 12-snarige akoestische gitaar voor zijn rekening, Ingar Zach de percussie en het strijkkwartet Quatuor Bozzini uit Montreal zorgt voor de verdere muzikale invulling. Dit omvat ook de achtergrondgeluiden die het album spannend maken. Voordat Bergvall hier teksten op zette, werd eerst de muziek gecomponeerd en opgenomen. Zij draagt deze in het Engels voor. Het album is binnen twee dagen opgenomen, wat voor Myhr uitzonderlijk is; voor zijn vorige album had hij vijf maanden nodig.
Het album opent met het duistere ‘Passing Through’, waar het repetitieve fingerpicking gitaarwerk met de monotone violen wordt onderbroken door Bergvall, die haar proza aan één stuk en zonder enige emotie opdreunt. De cello zorgt voor een drone-geluid op de achtergrond, waardoor je bij de les blijft. Het bijgevoegde boekje heeft alleen de tekst van dit nummer bijgesloten. “The question of change is in the nature of clouds. The nature of clouds is in the nature of passing … the question of passing is a question of time. The time it takes for passing clouds to pass.” omschrijft de sfeer van het album adequaat.
Ook het opvolgende ‘Days’ is vrij monotoon, waarbij het strijkkwartet wacht op de komst van de hard strummende Myhr. Heel even lijkt het erop alsof je in een soort trance gaat komen, voordat de percussie van Zach de spanning verbreekt en het nummer overgaat in ‘Thngs Dispr’. Het daarop volgende ‘Past The’ begint heel weifelend, waarbij de muzikanten op elkaar lijken te wachten. Het geeft Bergvall de gelegenheid om haar teksten op een rustige manier te brengen, waarbij het woord Past de verbindende factor is.
‘Future Present’ is het nummer waar de muzikanten en de dichteres het beste samenkomen. De instrumenten krijgen de kans om zich één voor één te presenteren en het kwartet grijpt hier, samen met Zach, de glansrol die Myhr hen toebedeeld. Het nummer gaat over de drukte die we onszelf aan doen, zonder na te denken over waarom we ons dit laten overkomen. “Start something, abandon it, move around, sit down, get up again … /can’t seem to settle/The days are upside down” . De chaotisch muziek op het einde van dit nummer past hier perfect bij.
Myhr heeft feitelijk een spoken-word album gemaakt, waarbij eigentijdse poëtische teksten in een akoestische setting worden gepresenteerd. Het is geen gemakkelijke luisterplaat, maar wel een die goed past in de catalogus van platenlabel Hubro, wat zichzelf tot doel heeft gesteld om de muzikale grenzen op te zoeken en daar waar het kan te doorbreken. Dit album zal voor menigeen net een stapje over die grens zijn.
Boogie Beasts - DeepDe mooiste omschrijving die er de afgelopen tijd te lezen viel was toch wel...
Amund Maarud & Lucky Lips - Perfect Stranger Zet zonder te kijken deze plaat op van Amund Maarud en je waant je meteen...