2019-07-23
Door de Noorse muzikant Håkon Kornstad simpelweg neer te zetten als één van de belangrijkste jazzmuzikanten van Noorwegen, ga je bijna voorbij aan het feit dat hij naast de jazz ook al jarenlang in diverse andere muzikale uithoeken te vinden is. Hij speelde samen met Joshua Redman en raakte ook nog eens goed bevriend met Pat Metheny, om er maar een paar te noemen, en zoiets blijft uiteraard niet zonder gevolgen. Je kan het hem moeilijk kwalijk nemen en al helemaal niet als blijkt dat Metheny zelf verklaart gecharmeerd te zijn van de tenorsaxofonist en vervolgens met hem de samenwerking opzoekt. Maar Kornstad is altijd al bezig geweest om zijn muzikale horizon te verbreden en op zoek gegaan naar nieuwe avonturen. Zo komt hij eens tijdens zijn verblijf in New York in aanraking met operamuziek en besluit hij spontaan om per direct zanglessen te nemen.Het idee pakt wonderbaarlijk goed uit want al snel blijkt dat hij daar meer dan enige aanleg voor heeft. Niet heel veel later combineert de tenorsaxofonist zijn grotendeels op improvisatie gebaseerde optredens met een stukje vocaal operageweld. Hij slaagt er in om een unieke interactie neer te zetten tussen zijn sax en operastem waarbij hij bovendien nog gebruik maakt van ongebruikelijke muziekinstrumenten als harmonium en zingende zaag.
Op zijn in 2015 verschenen album Tenor Battle komt het allemaal bij elkaar. Noemde men in de jaren vijftig een tenor battle de wedstrijd in een jazzclub waar jazzsaxofonisten elkaar uitdaagden om zo snel en hard mogelijk te spelen, tegenwoordig speelt Kornstad zijn eigen battle met zijn unieke combinatie van vocalen, instrumenten en genres en blijkt de crossover van opera en jazz uitstekend bij elkaar te passen. Samen met Frode Haltli en Mats Eilertsen vormt hij nu het Håkon Kornstad Trio en op het onlangs uitgebrachte album Im Treibhaus komen opera, romantische klassieke stukken en innovatieve Scandinavische jazz elkaar tegen in acht composities.
Naar verluidt worden de originele klassieke stukken in de studio voorgesteld en volgen de bewerkingen van de geschoolde muzikanten die op geheel eigen wijze de stukken interpreteren. Werden op de voorganger operafragmenten van Massenet, Gluck en Bizet bewerkt, op Im Treibhaus zijn onder anderen Schubert, Verdi en Wagner aan de beurt met zowel bekend alsmede wat obscuur materiaal. Dat het ook nog eens met gebruik van accordeon en contrabas is bewerkt maakt het op zich al heel bijzonder, maar hoewel er hevig op los wordt geëxperimenteerd, is het nieuwe album van deze Noorse dubbel-tenor, zelfs voor de iets minder geoefende luisteraar, prima te versmaden.
Blunt - Northern SkiesEr zijn nog maar weinig festivals in Europa waar de vijf bevlogen muzikanten...
Vollek - Koloniekakkers Drie jaar geleden verraste Vollek! de wereld met het debuutalbum Blues...