2019-06-18
Dat progrock vaak wordt afgedaan als muzikale moeilijkdoenerij voor ouwe lullen is een feit. Het lijkt er soms op of de jeugd (van) tegenwoordig alleen nog maar hiphop door de strot geduwd mag worden. Maar gelukkig is er Skylake, een groep jonge honden die de eer van de door ons zo gekoesterde muziekstijl hoog houdt. Het vijftal – ten tijde van de opnamen van het album nog een kwartet- verrast ons met haar debuut In Orbit. Verantwoordelijk voor het ontstaan van de band zijn behalve bassist Charlie Feld de broers Arjan Laan (drums) en, Bart Laan (gitaar), die de progrock overigens met de paplepel ingegoten kregen, want hun vader heet Erik Laan, die bekendheid geniet als toetsenist van Silhouette. Dat moet er thuis erg gezellig aan toe gaan bij de familie Laan. Na het vertrek van zanger Lars Takens werd zangeres Suzan van den Engel aangetrokken en inmiddels is de band gecomplementeerd met Jimmy Feld, de broer van Charlie.
De band zelf zegt beïnvloed te zijn door Opeth, Anathema en Steven Wilson. Dat heet de lat hoog leggen en je kunt hier misschien nog wel een heel rijtje acts aan toe voegen, maar laten we de band beoordelen om hun prestaties.
Wat direct opvalt, is de kraakheldere stem van Suzan van den Engel die er in ‘The Storm’ voor zorgt dat je meteen bij de les blijft. Zoals de titel suggereert blijkt deze afwisselende track na een rustig folky begin zich te ontvouwen als een milde storm, met vurige riffs en prachtige melodieuze gitaarsolo’s. Je kunt een album slechter starten, en eigenlijk blijft het hele album het niveau hoog en gevuld met vrij relaxte stukjes muziek, rijkelijk voorzien van pittige stukjes gitaarwerk en mooie gitaarsolo’s. De heldere en open productie maakt dat je nooit luistermoe wordt van dit album.
Dat In Orbit zich ontpopt als een heuse groeiplaat is natuurlijk een open deur van jewelste. Elke draaibeurt wordt de plaat je een stukje meer eigen, totdat je een punt bereik waarop je wilt blijven luisteren naar songs als het half-akoestische ‘Smooth Skin/War Within’, waarin Van den Engel laat horen ook goed met de harp overweg te kunnen. Het nummer krijgt aan het einde ook nog een lichte jazzy tic mee, met wederom prachtig gitaarwerk en nog een klein stukje rapzang van Bart Laan, die we ook nog horen in het afwisselende ‘Vicious’, waarin Van den Engel weer een topprestatie neerzet. Wat past haar verfrissende stem ontzettend goed bij deze muziek. Het bijna swingende ‘Crossroads’ is een track waarin de akoestische instrumentatie smaakvol combineert bij de mooie basloopjes. Hierna sluit ‘Luna’ het bal af met een mooie afwisseling tussen akoestische passages een zware riffs.
Als je als jonge band al een debuut als In Orbit in huis hebt, dan kan het niet anders of de wereld ligt aan je voeten. Ook al is het voor de meeste bands in dit genre vaak sappelen om het hoofd boven water te houden en blijft het helaas te vaak in het hobbycircuit hangen. Skylake is simpelweg te goed om tot dit lot veroordeeld te worden, zoveel bewijst In Orbit.
Semistereo - ZabriskiiZabriskie Point is een plek in Death Valley en een van de heetste plekken op...
Farzane Zamen - Z Bent In het Islamitische Iran is het vrouwen niet toegestaan om in het openbaar te...