2019-07-16
Sosei markeert een stijlbreuk in het werk van de Belgische band rondom Gaëtan Vandewoude. In 2010 wisten zij op succesvolle wijze in te haken op de folk-revival die werd ingezet door bands als Fleet Foxes en Bon Iver met hun titelloze debuutalbums. Nu is Bon Iver een vaak terugkerende naam binnen reviews over deze Belgische groep en daar zal met Sosei ook zeker geen verandering in komen. Waar Bon Iver op zijn derde album 22, A Million (2016) meer naar elektronica en synthesizers schoof, doet Isbells dat op deze plaat ook.De titel van het album is een verwijzing naar een Japanse dichter en filosoof. Na de dood van Vandewoudes vader wilde hij een album maken dat een filosofische ondertoon zou hebben en daarbij tegenstellingen in de schijnwerpers zet: hoop en verdriet, leven en dood, licht en donker, etc.
Bij het horen van de blazers in ‘Philosopher’ moet je toch twee keer nadenken of je echt niet naar Bon Iver zit te luisteren en hoop je dat dit niet té vaak zal gaan gebeuren (dat gaat het wel). Nu is deze omschakeling naar een meer elektronisch geluid bewust, omdat deze sterk contrasteert met het organische folkgeluid en zo de thematische tegenstellingen goed uit kan dragen. Ondanks dat de Bon Iver sound soms iets te gretig aangegrepen worden, biedt Sosei een uiteenlopend en warm klanktapijt. Zelfs de autotune wordt als stijlmiddel ingezet, maar dat hebben ook al veel vaker gehoord bij andere artiesten.
Je zou bijna denken dat de soms grillige overgangen tussen folk en elektronica ook bewust zijn, om zo het onvoorspelbare pad dat ‘levensloop’ heet te symboliseren. Laten we stellen dat de stijlbreuk op Sosei half geslaagd is en dat Isbells nog meer dan ooit de Belgische Bon Iver is geworden. Onvoorspelbaar in zijn grilligheid, maar voorspelbaar in de keuze van stijlen en geluiden.
Frank Carter & The Rattlesnakes - End Of SufferingWie kent tegenwoordig Gallows nog? Je weet wel, de band die na Grey Britain...
Jade Bird - Jade Bird Het titelloze debuutalbum van Jade Bird is er één om je vingers bij af te...