2019-06-26
Het is altijd nobel en moedig als een artiest de tijdgeest probeert te vatten in muziek. Dat zo iemand zich op glad ijs begeeft, bewijst het nieuwe album van Weyes Blood. En in het geval van een plaat met de titel Titanic Rising ligt de verdrinkingsdood nadrukkelijk op de loer. Helemaal als Natalie Mering zich op de hoes ook nog eens in een onder water staande slaapkamer laat afbeelden, hoe symbolisch dat ook mag zijn voor het verhaal dat ze probeert te vertellen. In een wereld die wordt geteisterd door klimaatproblematiek, politieke spanningen en toenemende maatschappelijke onvrede, houdt Mering ons voor dat de mensheid aan de ene kant ten onder dreigt te gaan aan haar overmoed (waarvoor de Titanic uit de titel als beeld dient), maar tegelijkertijd over de veerkracht beschikt om weer op te staan (daarvoor staat Rising). Ze bezingt het hoofdthema aan de hand van kleine(re) onderwerpen als veranderingen in het leven, liefde in tijden van Tinder en de magie van films. Helaas doet ze dit zonder een gevoelige snaar te raken.
Teksten als ”A lot's gonna change / In your lifetime / Try to leave it all behind / In your lifetime” (uit ‘A Lot’s Gonna Change’) zijn zo matig en generiek dat een willekeurige volkszanger het ook nog wel had kunnen verzinnen. En haar relaas over datingapps in het nummer ‘Everyday’, ”It gets me everytime / then again, I might be falling down”, is herkenbaar, maar niet bepaald verheffend.
Nu zijn magere liedteksten nog overkomelijk, problematischer wordt het als de muziek ook niet weet te beklijven. Titanic Rising klinkt als een bedaarde soundtrack voor een film, zonder al te veel variatie tussen de nummers. De plaat glijdt aan je voorbij, ondanks de flink aangeklede arrangementen en de weelderige achtergrondzang. Verrassend is de aan Queen herinnerende finale van ‘Everyday’, terwijl ‘Movies’ leunt op een spannend arpeggio dat halverwege omslaat in een gejaagde vioolpartij. Verder valt ‘Something To Believe’ op, maar vooral omdat dit gewoon een prachtig nummer is. Het lied had zo op het fraaie vorige album ‘Front Row Seat To Earth’ kunnen staan, zeggen nostalgici dan.
Onaangenaam of slecht klinkt Titanic Rising niet, maar als opvolger van een veelbelovende plaat, die Weyes Blood bovendien prominente plekken bezorgde op Le Guess Who en Motel Mozaïque, valt hij tegen. Jammer, zeker gezien de grote ambities die Mering had met het album.
Ibibio Sound Machine - Doko Mien Almost Acoustic Ibibio Sound Machine is een bont muzikaal gezelschap. De in London...
Teenage Bottlerocket - Stay Rad! In de hele geschiedenis van de punkrock heeft niemand Teenage Bottlerocket...