2007-05-21
Sinds de doorbraak met het album The man who in 1999 is Travis altijd een aaibaar bandje gebleven. Saaiheid ligt bij hun albums continu op de loer, en de band balanceert soms op het randje van pathetiek en zijigheid. Gelukkig heeft de band wel altijd een aantal knap verzorgde popliedjes in petto die je toch steeds weer doen besluiten om de band in de armen te sluiten. Op hun vijfde album The boy with no name is dat niet anders.Opener ‘3 times and you lose’ lijkt in de verte een beetje op ‘Writing to reach you’, de plaatopener van The man who. Een prima opener, maar wel weer zo lief en zo braaf, dat je al bijna gaat vrezen voor de rest van het album. Gelukkig wordt daarna het naar Travis maatstaven behoorlijk uptempo ‘Selfish Jean’ geserveerd. De heerlijk dwingende drums roepen hier zelfs herinneringen op aan ‘Lust for life’ van Iggy Pop. De band zou wat mij betreft meer van dit soort uptempo liedjes mogen gaan pennen.
Helaas wordt daarna weer het bekende, veilige Travis pad gevolgd: mooie, goed verzorgde popliedjes, waarvan er een aantal zo de hitlijsten in kunnen. ‘Eyes wide open’ doet je gelukkig nog even opveren, maar verder is het de oude vertrouwde Travis die je krijgt voorgeschoteld op The boy with no name. De band moet nu echt gaan oppassen dat zij niet té braafjes gaat klinken, en een ‘middle of the road’ band gaat worden. Voor deze ene keer nemen we zo’n uitermate braaf album nog voor lief, maar volgende keer graag net effe iets meer peper in jullie ..., heren!
Cassette - Welcome Back to EarthIn eigen land zijn ze al mateloos populair. Nu is het tijd geworden voor het...
Krezip - Plug it in De eerste regel van de begeleidende biografie bij Plug It In , de vierde cd...