Het vorige album van Rush, Vapor Trails, werd niet zo goed ontvangen. Het zou te rommelig en te ruw zijn. Snakes and Arrows kan dus alleen maar hogere ogen gooien.
En, inderdaad, dit album zit een stuk strakker in elkaar en klinkt veel meer als een volwaardig album. De band speelt ondanks het gat tussen de vorige cd’s en dit album vitaal, krachtig en divers. Rush blijft een sterke groep muzikanten. Geddy speelt weer de sterren van de hemel op de bas, maar begint aan zangkwaliteit in te leveren zoals een rijpende zanger betaamt.
Met dit album grijpt Rush terug naar het werk uit de jaren ’70, waarbij zowel rock als akoestische nummers een plaats krijgen. Opvallend zijn drie instrumentale tracks, ‘Hope’; ‘Malignant Narcissism’ en ‘The Main Monkey Business’. Een prima album zonder echte dieptepunten en met hoogtepunten die voor iedereen verschillen dankzij de diversiteit van het album.
Om terug te komen bij de vraag of dit album dan nog wat toevoegt: Fans zullen dit album zeker waarderen, maar hebben het al gekocht. Nieuwe geïnteresseerden kunnen beter eerst 2112, Hemispheres en andere hoogtepunten van Rush gaan beluisteren. Als je er ergens tussenin hangt zoals ik, is het album zeker leuk om te horen dankzij de technische kwaliteiten van de bandleden, maar zeker geen noodzakelijke aanvulling voor de cd collectie.
Mad Caddies - Keep it GoingOp hun vijfde studioalbum Keep It Going klinken de Mad Caddies meer dan...
The Beautiful Girls - Ziggurats The Beautiful Girls staan bekend als een simpele maar efficiënte methode om...