2019-07-04
Voor wie zich wel eens heeft verdiept in albumcovers en de daarbij behorende genres, is een bezoek aan een platenwinkel een uitje, zelfs als je niets koopt. Leg maar eens een metalcover naast die van een folkplaat. Of een psychedelische plaat naast een cover van een rapalbum. Als je het album van de Britse Lucy Kitt erbij pakt, straalt alles aan de cover een folkalbum uit. De singer-songwriter kijkt bedachtzaam in de verte, zittende aan een tafel in een koffiezaakje. Grootheden als Bob Dylan, Paul Simon, Joni Mitchell, Neil Young, Carole King en Stevie Nicks deden het voor. Het is dan ook niet verrassend als we stellen dat Kitt schatplichtig is aan deze namen. Al was het niet zo voor de hand liggend dat Lucy Kitt haar stappen in het singer-songwritergenre zou gaan zetten. Op zestienjarige leeftijd begon ze in de grungeband Ostara. Het was geen lang leven beschoren, want ze koos al snel voor een universitaire studie in Kent. Ze verhuisde naar Canterbury en raakte steeds meer onder de indruk van de rijke folkgeschiedenis van de stad. Ze begon zelf akoestische folkmuziek te schrijven en schopte het in 2007 tot de halve finale van de BBC Radio 2 Young Folk Awards. Deze stimulans zorgde er uiteindelijk voor dat Kitt onlangs met Stand By haar debuutalbum afleverde.
Met tien voornamelijk akoestische liedjes, waarbij Kitt de basis bij haar gitaarspel en zang legt, geeft ze haar visitekaartje af. In slechts een half uur laat de zangeres horen wat ze in huis heeft, en dat liegt er niet om. Je zou misschien het idee kunnen krijgen dat je tien (voort)kabbelende liedjes krijgt voorgeschoteld, waarbij de afwisseling ver te zoeken valt, maar niets is minder waar. Kitt bezit een goed gevoel voor het schrijven van liedjes die ook de toegankelijkheid van popmuziek met zich meedragen. Dat komt meteen al naar voren bij de titeltrack over een beëindigde relatie. Dat thema is meteen ook de rode draad van het album. ‘Stand By’ heeft niet veel nodig om in het hoofd te blijven hangen. De subtiele aanvulling van de piano, drums, dobro, Wurlitzer, (allen door Treetop Flyer multi-instrumentalist Sam Beer) bas en elektrische gitaar, zorgen hoe minimaal ook, nog eens voor wat extra diepte in de liedjes op Stand By.
Net als je bij de eerste paar tracks denkt dat het misschien mooi, maar wat braaf is, grijpt Kitt je met het broeierige, meer naar country neigende, ‘Devil`s Luck’. Het is vooral dat broeierige dat sterk afsteekt tegenover de mooie ingetogen folkliedjes. Daarnaast blijkt op ‘Eagle’, ‘Little Country Song’ en het ijzersterke ‘Thief’ de Kitt graag op de scheidslijn tussen country en folk laveert.
Stand By is een zeer overtuigende debuutplaat, met een tiental luisterliedjes die je stiekem uitnodigen om mee te neuriën. Het gaat misschien wat ver om te stellen dat Lucy Kitt voor liefhebbers van het singer-songwriterambacht verplichte kost is, maar dat het debuut van de Britse veelbelovend is, is een feit.
The Stroppies - Whoosh!Soms weet je het gewoon niet zo met een album of een band. Is het nou...
Ohtis - Curve Of Earth Curve Of Earth is geen album van een nieuwe soulster die met een lichte...