Het is Under Pressure in een notendop. Nu is het niet dat er niets van klopt of er te weinig gebeurt, maar het blijft simpelweg niet onder de huid zitten, als het daar überhaupt al komt. Het blijft te veel op afstand, al lijkt er na het tweeluik nog niets aan de hand. Sterker nog, ‘Happiness’ is de enige track die echt binnen komt. Niet gek ook als je naar de aanpak van Von Spar kijkt.
De uit Keulen afkomstige band, vernoemd naar de straat waar de oefenruimte zich bevond, begon in 2003 met vijf leden en werd met de dansbare electropunk met indierockelementen in het hokje post-punk gepropt. Toen zanger Thomas Mahmoud in 2007 na interne ruzies kort voor een tour vertrok, ging men verder zonder vaste vocalist. Zo leverde de band tot 2014 nog twee albums af en daarna werd het stil. Op het laatste wapenfeit leverde een samenwerking met singer-songwriter Chris A. Cummings vier tracks op en blijkbaar is dat zo bevallen dat hij ook op Under Pressure met vier tracks, waaronder ‘Hapiness’, een flinke rol heeft.
Cummings klinkt op ´Happiness´ als een kruising tussen Peter Gabriel en Guy Garvey, wat zorgt voor rust en diepgang bij een muzikale basis die speels met de mogelijkheden experimenteert. Net als met Cummings werkte Von Spar eerder samen met Laetitia Sadier, die ditmaal met het stuiterende ´Extend The Song´ een smakelijke bijdrage levert. Maar wanneer tijdens ´Better Late´, eveneens een bijdrage van Cummings, het richting Radiohead gaat, begint meer en meer op te vallen dat het album eigenlijk bijzonder weinig lijn kent. Daarnaast lijkt het er niet op dat Von Spar een duidelijke keuze maakt of het nu om de muziek of ‘het liedje’ draait.
Met ´Not To Forget´ horen we Cummings nog eenmaal voorbij komen op een track die, als je hem los neemt van de het geheel, best lekker binnen komt. Het komt het meest in de buurt van ´Happiness´, alleen klinkt het hier net een tikje zwoeler. ‘Boyfriends (Dead Or Alive)’ is het laatste echte ‘liedje’ en komt van de hand van Vivien Goldman. Het levert een broeierig sfeertje op dat echter weer het beste tot zijn recht komt als een op zichzelf staande track. ‘Falsetto Giuseppe’ en ‘Mont Ventoux’ sluiten het album zo goed als instrumentaal af. Eerstgenoemde is als een hypnotiserende geluidscollage en met ‘Mont Ventoux’ neigt Von Spar nog het meest naar een soundscape.
Under Pressure komt over als een samenraapsel van losse tracks. Het meest coherent is nog het resultaat van de samenwerking met Chris A. Cummings, maar tegelijkertijd vraag je je hierdoor af waar nu eigenlijk de kwaliteit van Von Spar zelf ligt. En het begon nog zo veelbelovend…
The Breath - Only StoriesZangeres Ríoghnach Connolly en gitarist Stuart McCallum zijn de twee leden...
Away With Birds - Away With Birds De broers John en Pat Carrie maken al jaren muziek. Pat doet dat in Ierland...