De EP wordt geopend met ‘Tabula Rasa’ wat verwijst naar een onbeschreven blad. Toch lijkt dat niet helemaal het geval te zijn. Het is namelijk direct duidelijk waar Carter zijn inspiratie vandaan heeft gehaald: surfpop. Alle zes nummers hebben het ware ‘beach boys’ geluid en zijn extreem geschikt voor de dagen waarop niets moet. Carter klinkt zes nummers lang ontzettend ontspannen en weet dit gevoel dan ook goed over te brengen op zijn luisteraars.
Dit relaxte geluid wordt door de Amerikaan overgoten met verschillende sausjes. De opener, ‘Tabula Rasa’, klinkt zoals je surfrpop zou omschrijven terwijl op ‘Tropic Of Cancer’ de synthesizer een veel grotere rol speelt. ‘Nude Descending Staircase’ is de ballad van deze EP maar past ondanks het afwijkende geluid door de toevoeging van een saxofoon toch precies in de lijn die door Carter geschetst is op The Good News. Zes nummers die verschillend zijn en toch een eenheid vormen, hiermee weet Minor Poet zijn veelzijdigheid te onderstrepen.
Toch kent The Good News ook slecht nieuws: de duur van twintig minuten is erg kort. Maar, een EP wordt daarentegen ook vaak sneller opgevolgd door een volledig album. Laten we daar vooral op hopen, en laten we vooral hopen dat Carter ons als luisteraar met deze EP slechts een voorproefje heeft gegeven van wat er verwacht kan worden van de opvolger, want dan wordt het een album waar reikhalzend naar uitgekeken kan worden.
Qasim Naqvi - TeenagesErased Tapes is een platenlabel dat progressieve muziek propageert, terwijl...
Statues On Fire - Living In Darkness Man man man, als je als luisteraar al moet uitpuffen na een luistersessie,...