RECENSIE: Jessy Wilson - Phase

Phase
recensie cijfer 2019-12-12 Wanneer we de prachtige documentaire 20 Feet From Stardom, over de grootste zangeressen die we niet kennen omdat zij slechts een rol vervullen op de achtergrond van de hoofd-act, een paar jaar later zou zijn gemaakt waren we de naam Jessy Wilson al veel eerder tegen gekomen. De uit Brooklyn afkomstige zangeres stond namelijk al op de grootste podia van de wereld in de schaduw van Alicia Keys en John Legend, om vocale versterking te bieden. Laatstgenoemde werkte zelfs mee op het album Broken People van de rock/Americana/Rhythm & Bluesband Muddy Magnolias, dat in 2016 werd uitbracht en waarin zij samen met zangeres Kallie North een werkelijk waanzinnig sterk vocaal duo vormde.

Nog voordat de doorbraak daadwerkelijk zou plaatsvinden viel de band uit elkaar. Daarnaast timmerde Wilson al succesvol aan de weg als componiste en schreef zij samen met Usher, Kanye West en Faith Hill. Hoewel de route dus anders verliep, ze had deze indertijd heel anders uitgestippeld, heeft zij geen moment getwijfeld of zij misschien moest afwijken van haar plan om het te gaan maken als solozangeres. Nadat zij verhuisde naar Nashville om de draad weer op te pakken was het geen toeval dat zij werd opgemerkt door Patrick Carney, de drummer van The Black Keys. Evenals zijn collega Dan Auerbach die zich op dat moment ontfermde over zangeres Yola, besloot ook Carney om zijn briljant in de studio te begeleiden en vervolgens te laten schitteren. Wilson zou later beweren dat haar samenwerking met Carney een vooropgezet plan zou zijn. Beiden zouden namelijk dezelfde muzikale invloeden kennen en daarnaast zou het geluid van The Black Keys heel goed combineren met haar stijl.

Haar plan pakte goed uit en dit jaar verscheen dan ook het album Phase, haar debuut als solo-artieste. Wie dacht dat Carney degene zou zijn die de touwtjes in handen had, heeft het mis. Wilson wist hem te overtuigen van haar visie, maar na beluistering van dit album valt niet te ontkennen dat Carney het beste bij haar naar boven heeft gebracht. De veelzijdigheid aan stijlen is indrukwekkend. De soulvolle opener ‘Oh, Baby!’ bevat een heerlijk rauw rockrandje en ook de zo zoet gezongen ballad ‘Love & Sophistication’ bevat genoeg pit om de aandacht gevestigd te houden.

Het beste van de afgelopen zes decennia lijkt allemaal bij elkaar te komen in de elf tracks die er op Phase te vinden zijn. In de moderne gospel van ‘Clap Your Hands’ is de zangeres werkelijk in haar element maar ook in ‘Waiting On…’ en ‘Stay Cool’ laat zij zich heerlijk gaan op een manier die soms doet denken aan de hoogtijdagen van Curtis Mayfield. In vrijwel iedere track worden authentieke elementen op een prettige en subtiele wijze in een modern geluid verpakt. Het zorgt ervoor dat dit overtuigende debuut van de eerste tot de laatste minuut het beluisteren meer dan waard is.

Na een recente tour met The Heavy in Europa is Wilson in oktober samen met Modest Mouse als supportact van The Black Keys in de States te zien geweest. Het zou toch mooi zijn wanneer we haar met dit gezelschap het komende jaar bij ons kunnen bewonderen. Het zal daarentegen ook niet lang meer duren dat Jessy Wilson definitief uit de schaduw van anderen treedt en zelf de avond mag afsluiten.
Recensent:Jeroen Bakker Artiest:Jessy Wilson Label:Thirty Tigers
Cover A.A. Bondy - Enderness

A.A. Bondy - Enderness A.A. Bondy heeft een lange weg afgelegd. Van 1995 tot 2003 was hij actief...

Cover Lucette - Deluxe Hotel Room

Lucette - Deluxe Hotel Room Deluxe Hotel Room is het tweede album voor de Canadese Lucette (de...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT