2019-09-21
Han Uil is, voor wie ingewijd is in de Nederlandse progrockscene, zeker geen onbekende. De zanger/ gitarist is de drijvende kracht achter Tumbletown, Antares en Seven Day Hunt. Daarnaast heeft hij al meerder soloalbums uitgebracht en is Esoteric Euphony zijn vierde album. Hierop doet Uil weer heel veel zelf, maar wordt hij ook bijgestaan door vier muzikanten waarvan we Aldo Adema kennen van Tumbletown, waar we onlangs nog Never Too Late van hebben besproken. Een beetje het manco van Never Too Late was de vlakke zang van Uil en omdat Uil ook nu alles weer inzingt en de muziek, enigszins in de stijl van Tumbletown, over het algemeen vrij rustig is, bestaat de kans dat bij beluistering van Esoteric Euphony de aandacht soms wat verslapt. Gelukkig heeft hij drie achtergrondzangeressen ingehuurd waardoor diverse tracks wat spannender worden gemaakt. Zo zijn daar de Oosters aandoende galmen van Esther Ladiges die ‘The Storyteller’, toch wel een van de beste tracks, wat spanning meegeeft.
Zo vinden we toch nog wel meer spannende passages en wat gitaarerupties terug zoals in ‘Give Me Fire’ en ‘Failure’, maar soms heb je gewoon wat meer moeite om de aandacht vast te houden bij jazzy tracks als ‘Runaway’ en het Pink Floyd-achtige ‘Love And Me’, dat iets te netjes en braafjes klinkt. De opera-achtige achtergrondzang van ene Caroline Joy in ‘Devil’s Night’ is ook een goede toevoeging in het verder vrij vlakke nummer. We hadden die duivel toch graag wat prominenter willen horen en daarnaast was een grotere rol voor deze zangeres in meer tracks geen slecht idee geweest. Han Uil weet nog wel een snaar te raken in ‘We Are United’, dat gaat over de laffe aanslag in 2017 op onschuldige kinderen die in Manchester een concert van Ariane Grande bijwoonden.
Esoteric Euphony is zeker geen slecht album, maar het kabbelt soms wat al te rustig voort om je echt op het puntje van je stoel te zetten. Op de achtergrond zal het zeker niet storen, al is dat natuurlijk een dodelijke kwalificatie. Zo rot bedoelen we het ook weer niet en liefhebbers van relaxte progrock gaan dit album zeker waarderen, juist vanwege de weldadige rust die het uitstraalt. Je moet er gewoon even voor in de stemming zijn.
The Aurora Project - grey_world_live The Aurora Project mag gerust een van de betere progrockbands van Nederland...
Jolly - Family De eerste kennismaking met Jolly was voor ondergetekende in 2010 toen de...