Maar de heren hebben niet toch ook voor niets de bijnaam ‘De Zeeuwse Thin Lizzy’ meegekregen, want de klassieke rock heeft bij nader inzien toch nog net iets meer weg van de band van de veel te vroeg overleden Phil Lynott, dan van een van de beroemdste metalbands aller tijden. Het komt ook omdat de bas, die prominent aanwezig is, veel op de befaamde loopjes van Lynott lijken en ook omdat er van die typische klassieke gitaarsolo’s’ worden gespeeld.
Waar moeten we de titel Doomsayer dan plaatsen? Waarschijnlijk omdat de band minuscule stukjes doommetal in haar muziek verwerkt. Het meest opvallend aanwezig in het titelnummer en bij het begin van ‘Ministry Of Power’. Het maakt dat de band wel een beetje op twee of zelfs drie gedachten hinkt. Willen ze zich nu bekwamen in Black Sabbtath-achtige doom, Thin Lizzy-achtige hardrock of gaan ze liever de kant van NWOBHM ? Ach, maakt het wat uit dan? Welnee, zolang de band gewoon puntige hardrock maakt, en het ook nog eens goed uitvoert hebben we niets te klagen. Daarnaast is het schijfje wederom geproduceerd door Pieter Kloos die weet hoe een goede hardrockplaat moet klinken zonder dat je er doodmoe van wordt. Er zit zeker toekomst in dit vijftal uit Zeeland, zeker wanneer ze nog iets meer een eigen stijl weten te ontwikkelen.
Hunter - HunterVijf doorleefde koppen uit het cd-boekje staren ons aan. Het is duidelijk, we...
Eternal Breath - World Of Chaos Het Belgische Eternal Breath heeft al een lange geschiedenis achter de rug....