RECENSIE: Charly Bliss - Young Enough

Bliss
recensie cijfer 2019-09-20 Alles aan Charly Bliss moet de luisteraar doen geloven dat het hier gaat om een indierockbandje met een stevig rauw randje. Kijk eens de foto’s op de voor-, achter- en binnenzijde van de CD! Denk eens aan het feit dat Joe Chiccarelli (The Killers, U2) het nieuwe plaatje Young Enough heeft geproduceerd! En lees het begeleidend schrijven dat deze recensent bereikte! Zo zouden de New Yorkers goed hebben geluisterd naar grungy pop van de jaren ‘90 en heeft frontvrouw Eva Hendricks een stem die ook zou passen bij ”Gruizige Alt-rock”.

Ja, alles. Behalve de muziek. Want we hebben hier gewoon te maken met hooguit een alternatieve, wat volwassenere versie van popmuziek. Compleet met catchy hooks, standaard schemaatjes van couplet-refrein-etc en gelikte productie. Even voor de duidelijkheid: we hebben het hier niet over de Bieber-pop, maar over de Metric-pop. Die laatste band is sowieso een aardig referentiekader voor Charly Bliss.

Tegelijk gezegd: dat er sprake is van pop, wil in geen manier zeggen dat de New Yorkse groep een zouteloos prakkie uitserveert. Young Enough is een verrassend leuke, afwisselende plaat met een licht zonnig karakter. Slim wordt er gespeeld met de zoetheid van Hendricks stem en nog zoetere mannelijke tweede stem. Effectjes zijn er te over, bijvoorbeeld op de drums in ‘Capacity’ en in de hele productie van ‘Hurt Me’.

Ook moet de luisteraar tevreden vaststellen dat er bepaald niet bang wordt omgesprongen met synths, die soms voluit mogen om een dikke laag te smeren op de tracks. Hetzelfde wordt gedaan met het tempo, dat zeker in ‘Under You’ en ‘Bleach’ hoog ligt, zonder dat het poppy karakter van de sound verloren gaat. En wat een vondst om ineens een net niet te zoet, melancholisch, ultrakort liedje met alleen synths en zang op de plaat te verwerken. ‘Fighting in The Dark’ is een ideaal intermezzo en een dito opmaat naar de prima, maar iets te lange titeltrack.

Je kan je afvragen of Young Enough eeuwigheidswaarde heeft. Dat lijkt te hoog gemikt. Tegelijk mag deze plaat gerust in wat jaarlijstjes mogen terugkomen. Niet alleen om tegenwicht te bieden in een door commercie gedreven genre, maar ook omdat Charly Bliss snapt hoe je een album van begin tot eind uitermate boeiend weet te houden.
Recensent:Koen Nederhof Artiest:Charly Bliss Label:News
Cover Max Jury - Modern World

Max Jury - Modern World Max Jury werd dit jaar 27. Een belangrijke leeftijd in de popmuziek. Niet...

Cover Chris Shiflett - Hard Lessons

Chris Shiflett - Hard Lessons Dave Grohl wordt door velen gezien als zijnde hardst werkende rockmuzikant...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT