RECENSIE: Eluvium - Pianoworks

Eluvium
recensie cijfer 2019-09-14 Matthew Cooper is een componist en producer van voornamelijk ambient muziek en heeft onder de artiestennaam Eluvium al heel veel werk uitgebracht. Opvallend genoeg was zijn tweede album An Accidental Memory In The CaseOof Death gevuld met louter pianomuziek. Vijftien jaar en elf albums later komt hier een vervolg op, onder de simpele maar duidelijke titel: Pianoworks. Het verschil tussen beide werken had niet groter kunnen zijn: het eerste piano-album bestond uit een recital van een half uur; het tweede bevat dertien verschillende composities.

Wat tijdens het beluisteren van zijn laatste werk opvalt, is hoe simpel de muziek klinkt. Dat heeft ook een reden: Eluvium heeft zijn inspiratie opgedaan door kinderen te observeren, als die even alleen waren. De naïviteit en de kinderlijke verwondering heeft hij geprobeerd op muziek te zetten. Het levert spaarzame, minimalistische nummers op die veelal alleen een geraamte van een volledig nummer vertegenwoordigen. Dit werkt tot op zekere hoogte. Zo komt bijvoorbeeld ‘Transfiguration One’ over als ware het een simpele vingeroefening.

Het zijn vooral de nummers die een bepaalde mate van herkenbaarheid hebben die het beste blijven hangen. ‘Paper Autumnalia’, met zijn terugkerende thema, wat erg lijkt op het traditionele ‘Stille Nacht’, slaagt hier wonderwel in. Ook simpele en rustige nummers, zoals ‘Recital’ en ‘Quiet Children’ zijn zeer geslaagd. Hier laat Eluvium horen hoe volwassen zijn pianospel inmiddels is geworden; met eenvoudige melodieën weet hij een sfeer te creëren.

Zijn puur klassiek geschoolde kant komt op het einde van het album naar voren, waar hij met ‘Myriad Days’ aangeeft dat hij ook de complexe structuren niet schuwt. Het is een prachtig uitgevoerde compositie, die alleen werkt als het zeer nauwkeurig wordt gespeeld. En dat doet hij! Het ritme, het timbre en het gevoel waarmee de toetsen worden aangeslagen is zo ijzingwekkend goed dat je niet anders dan respect voor de artiest kan hebben. Datzelfde geldt ook voor ‘Masquerade’: dit nummer onderscheidt zich door zowel zijn eenvoud als compositie en is het hoogtepunt van deze instrumentele plaat.

Menig fan van Eluvium zal door dit album verrast zijn: het lijkt weinig op wat hij normaliter als ambient frontman produceert. Toch weet hij de met simpele, bijna karige composities op piano menigeen voor zich te winnen. Voor de echte liefhebber is er ook nog een de-luxe uitgave, waar demo composities opstaan van zijn vijftien jaar eerder verschenen piano-album. Puur genieten: hier hoor je een artiest in zijn kaalste vorm.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Eluvium Label:Konkurrent
Cover Sebadoh - Act Surprised

Sebadoh - Act SurprisedAls één van de oprichters van Dinosaur Jr. heeft Lou Barlow blijkbaar nog...

Cover Tusks - Avalanche

Tusks - Avalanche Je hoeft Avalanche van Tusks niet op te zetten om jezelf op te vrolijken....

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT