Met de nieuwe nummers wordt de muziekwereld en de wereld in het geheel van ongezouten kritiek voorzien. De band klinkt strijdbaar en gedreven, wat zich vertaalt naar de liedjes. Die ademen de sfeer van de punkmuziek in de jaren zeventig, namelijk rauwe rockmuziek die live het beste tot zijn recht komt in een kroeg of krakershol, voorzien van rondvliegend bier en zweet. Op liedjes als ‘(I Blame) Society’, het ultrakorte ‘Beneath The Boot’ en het hitgevoelige ‘Tumult Around The World’ weet de band deze sfeer met overtuiging neer te zetten.
Qua thematiek sluit de muziek hier dus feilloos bij aan, de weerstand tegen het kapitalisme in het algemeen en de alleen maar op geld beluste muziekwereld in het bijzonder. Ze halen niet altijd het hoge niveau van hun eerdere werk, daarvoor kent An Obelisk toch net te weinig verrassende momenten. Maar het is goed om te horen dat de band zich weet te herstellen en misschien toch niet in een creatieve crisis terecht dreigt te komen, zoals even gevreesd werd.
Met de vuist in de lucht en vol overtuiging probeert Titus Andronicus zich op An Obelisk te revancheren voor een wat mindere periode met een neergaande lijn. Met de hun rauwe punkrock roepen ze herinneringen op aan de gloriedagen van de punk waarbij bands zich kritisch uitlieten over de wereld om hen heen. De band heeft genoeg reden om zich druk te maken over de huidige tijdgeest en deze LP is een voorzichtig herstel. De band is nog niet helemaal op het oude niveau terug, maar de weg naar boven lijkt het weer gevonden te hebben.
Fruit Bats - Gold Past Life Fruit Bats is een band die al enige tijd geleden het levenslicht zag, maar...
Apex Manor - Heartbreak City Heartbreak City is het comeback album voor Ross Flournoy en zijn band Apex...