RECENSIE: Lungbutter - Honey

Lungbutter
recensie cijfer 2019-09-16 De drie dames van Lungbutter zijn wars van uiterlijk vertoon en imagobuilding. De onsmakelijke bandnaam Lungbutter, de groene fluim die je naar boven rochelt na een doorrookte nacht, zit de dames dan ook als gegoten. Als tegenhanger hebben ze hun album de zoete titel Honey meegegeven. Het damestrio moet overigens niet worden verward met het gelijknamige noise/punkkwartet uit Stratford, Ontario.

Lungbutter komt voort uit de indie- en punkscene van Montréal, Canada. Door de relatief lage huren kon er in Montréal een levendige muziekscene ontstaan. Zangeres Ky Brooks, gitariste Kaity Zozula en drumster Joni Sadler hebben muzikale ervaringen opgedaan in obscure bandjes als Nag en Harsh Reality.

Ky Brooks is een klassiek geschoolde zangeres die in de undergroundscène de vrijheid kreeg die ze in het beklemmende klassieke milieu niet vond. Op Honey is van de klassieke scholing overigens weinig terug te horen. Daarop is Brooks vooral praatzingend of schreeuwend te horen.

De elf nummers op Honey zijn geschreven in een relatief lange periode (tussen 2013 en 2018). Lungbutter heeft dan ook even moeten broeden op de songs. Niet dat dit direct is terug te horen op het album. De nummers klinken rauw, direct en lo-fi. Er is in ieder geval geen dure studiotijd verloren gegaan aan de opname van Honey.

Gitariste Kaity Zozula heeft een voorliefde voor experimentele gitaristen als Robert Fripp, Lee Ranaldo en Thurston Moore. Veel dynamiek, feedback en dissonantie. Geen ingewikkelde akkoordenschema’s maar een autodidactische stijl. Dat werkt prima met de praatzangstijl van Brooks en het basale drumwerk van Joni Sadler. Niet vreemd want de verwantschap met Kim Gordon is duidelijk hoorbaar.

Het album opent met de iets meer dan twee minuten durende titelsong ‘Honey’. De eerste minuut wordt een zwaar vervormd gitaarakkoord door Zozula eindeloos herhaald totdat de zangeres en drumster hun intrede doen en de song losbarst. Na deze opener klinkt ‘Solar’ zowaar licht en opgewekt (”Let’s make it better for one another”) terwijl ‘Vile’ zwaar overstuurd klinkt door de charmante poging van gitariste Zozula om Black Sabbath’s Tony Iommi naar de kroon te steken. ‘Henry Darger’ is een ode aan de gelijknamige Amerikaanse schrijver/kunstenaar (Vivian Girls).

Honey is het debuut van Lungbutter. De plaat wordt uitgebracht door Constellation (o.a. Godspeed You Black Emperor) en kan blind worden aangeschaft door liefhebbers van Sonic Youth.
Recensent:Bart Slaats Artiest:Lungbutter Label:Constellation
Cover Vanishing Twin - The Age Of Immonology

Vanishing Twin - The Age Of ImmonologyDe bandnaam Vanishing Twin is vernoemd naar het vanishing twin syndroom ....

LN

Local Natives - Violet Street Zonder ooit echt op de voorgrond te zijn getreden, is Local Natives alweer...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT