Voor het schrijven van het album is zanger Andrew Davie geïnspireerd door een gedicht dat precies beschrijft wat waar hij over wilde schrijven. Zijn moeder was alcoholiste en hierdoor was het moeilijk om met haar te communiceren. De plaat gaat over het willen bereiken van iemand, ook als dit lastig of onmogelijk blijkt te zijn. Een moeilijk onderwerp waar ze prachtige teksten van hebben gemaakt.
So That You Might Hear Me begint niet zo sterk, de nummers zijn vlak en vallen een beetje tegen. Ook na vaker te hebben geluisterd blijven ze niet hangen en vallen ze niet op. Dit verandert gelukkig vanaf ‘Laurel Wreath’. Een ontzettend sterke song die gaat over jonge mannen die bang zijn om te communiceren, zich kwetsbaar op te stellen en bang zijn om zwak gevonden te worden. Een nummer wat je direct pakt en er voor zorgt dat je weer zin krijgt om het album af te luisteren. Op ‘Conversations With Ghosts’ komt Andrew Davie’s prachtige stem erg goed tot zijn recht. Eén van de beste nummers van het album en het is een liedje dat je bij blijft en nieuwsgierig maakt.
De derde plaat van Bear’s Den is er eentje met vooral erg sterke teksten. Een echt luister album dus. Hoewel de eerste helft van het album niet heel bijzonder is, maakt de tweede helft dat weer goed. De band is duidelijk nog op zoek naar een eigen sound en op So That You Might Hear Me hebben ze laten horen waar ze goed in zijn en waarin niet.
Royal Flush - Royal FlushJaren tachtig rock, wat is daar nog van bijgebleven? De eerste associatie is...
Defeater - Defeater Voor wie een groot liefhebber is van melodische hardcore waarbij...