Xavier Rudd - White Moth Recensie op Podiuminfo

2007-06-27 Multitalent Xavier Rudd surft, zingt en speelt een hele hoop verschillende instrumenten. Creatief is hij ook; hij leerde didgeridoo spelen op een stofzuigerslang. En natuurlijk schrijft hij liedjes. Zoals veel surfers is hij erg begaan met het milieu. De links-pagina van zijn website staat vol met natuurbeschermingsorganisaties, ‘save the planet’ actiegroepen en ‘fair trade’ producten. Deze liefde voor onze planeet komt ook terug in de teksten op White Moth, zijn nieuwste album.

Denk Ben Harper, Michael Franti, reggae met wat pop en folk. Super relaxte kampvuurmuziek. De nummers op White Moth reflecteren de gebeurtenissen en zijn persoonlijke groei van de afgelopen jaren. Het album begint vrolijk en uptempo, met bijvoorbeeld ‘Better People’ en het prachtige ‘Choices’. De toon wordt echter halverwege steeds serieuzer. Het tempo gaat omlaag en in plaats van over bijvoorbeeld een bedankje aan alle mensen die goede dingen doen voor anderen, gaat de tweede helft veel meer over politieke misstanden.

In een interview zegt hij: “Over the last few years I've been gifted strong connections with some powerful old spirits from parts of this earth, and some have offered their voice and sacred knowledge of their ancestors to this album.” Hij doelt hier op de Aboriginals, de oorspronkelijke bewoners van zijn geboorteland Australië, die daar nog steeds onjuist behandeld worden. Bijvoorbeeld het krachtige ‘Footprint’ over wereldleiders die dit soort problemen glashard ontkennen.

White Moth is een heerlijke cd voor de zomer, maar wel eentje met een boodschap. Rudd zet een fijne sfeer neer en het album zit erg goed in elkaar; de verschillende instrumenten vloeien naadloos in elkaar over. Als je je ogen dichtdoet kan je het knapperende kampvuur en de ruisende zee bijna horen.

Zien? Het uitverkochte concert dat Xavier Rudd op 10 oktober 2006 in de Melkweg gaf kan je bekijken op Fabchannel.

Recensent:Imre Veen Artiest:Xavier Rudd Label:Anti / Epitaph