2019-12-19
Ooit maakten ze deel uit van een viertal, nu maken Chris Turpin en Stephanie Jean Ward met zijn tweetjes de bühne onveilig. Met wisselend succes, blijkt op debuutalbum Chasing Lights. Het duo, dat tegenwoordig onder de naam Ida Mae opereert, serveert namelijk zowel pareltjes als misperen. De toekomst leek zonnig voor Turpin en Ward, toen ze als twee-vierde van Kill it Kid lovende kritieken kreeg in met name de Britse scene. Dat was een decennium terug, en inmiddels is die band ten grave en zijn zij de eenzame strijders die voort ploeteren. De vraag is dan direct hoe ze denken hun nummers live te gaan spelen, want we horen wel degelijk iets meer dan twee instrumenten. En let wel: geen van beiden is een drummer.
Dit is echter een praktisch probleem. Een dieper issue zit hem in de koers van Chasing Lights. Die is op zijn minst zwalkend is te noemen. De hoofdweg lijkt Americana te zijn, waarbij vaak een beetje zompige gitaar en ietwat repetitieve zang voor een meeslepend effect moeten zorgen. Tegelijkertijd valt daarbij op dat de stemmen van de frontman en -vrouw niet lekker bij elkaar klinken. Terwijl juist dat in de productie is gepresenteerd als unique selling point.
Die samenzang in de rustige liedjes op het album is wel goed, zelfs betoverend mooi. De titelsong, waarop Turpin zijn kopstem tot in perfectie gebruikt, is een schitterend countrypopliedje. Werkelijk een meeslepend pareltje. En hetzelfde geldt voor ‘Easely In Love’, wat iets later op het album opduikt. Wederom een klein liedje, waar je oprecht keer op keer van kan genieten, juist doordat het koppel zo mooi getergd kan klinken samen. En dat in zo’n kleine setting.
Waarom tussen die twee tracks dan weer het hyperactieve, en dankzij alle oosterse invloeden volledig uit de toon vallende, ‘Higher Than The Light’ moet staan, is een raadsel. Als later dan juist weer beladen powerballads volgen, onvervalste up tempo Americana en tracks met gierende gitaarsolo’s als ‘Feel Them Getting Closer’, is de luisteraar de weg wel een beetje kwijt. Variatie is goed, en Ida Mae heeft er in ieder geval alles aan gedaan om het album niet saai te maken. Maar dit is wel een hele bonte verzameling, waarin in ieder geval een groot deel van de kleinste tracks de helderste sterren zijn.
Honeyblood - In Plain SightDe Schotse indierockband Honeyblood werd in 2012 opgericht door Stina...
Swinder - Nosk Lange tijd moest zanger Bas Schröder niets hebben van het Groningse dialect,...