2019-11-08
Onbekend in eigen land, dat gaat zeker op voor Christof Van Der Ven. De geboren Brabander woont al een tijdje in Londen, waar hij werkt als chef-kok. Behalve koken heeft Van Der Ven nog een grote passie en dat is muziek maken. Van Der Ven heeft wat dat betreft al enige ervaring opgedaan, zo is hij parttime lid van Bear’s Den en heeft hij solo al een paar leuke voorprogramma’s mogen verzorgen. Het openen voor grote namen als Bon Iver, Joan As A Policewoman en Lisa Hannigan zorgt er natuurlijk wel voor dat je naam gaat rondzingen binnen de muziekwereld.You Were The Place is het tweede album van Christof. Dat hij van de artiesten waarmee hij op de planken staat, of heeft gestaan, wat heeft opgepikt is op You Were The Place goed hoorbaar. De indiefolk van Van Der Ven draagt ondanks de genoemde invloeden wel een eigen stempel, zodat we ons niet door een dertien-in-een-dozijn singer-songwriterplaat hoeven heen te worstelen. Allereerst is er daar de glasheldere stem van Christof die wel een beetje doet denken aan die van Morten Harket van A-Ha. Daarnaast heeft hij zijn, over het algemeen rustige, songs met hulp van wat muzikale vrienden, van redelijk weelderige arrangementen voorzien waardoor je telkens weer wat nieuws ontdekt. Ook houdt Van Der Ven het regelmatig klein, waardoor You Were The Place een afwisselend album is geworden.
Christof Van Der Ven heeft liefdesverdriet (gehad) en dat is dan ook hetgeen hij op dit album wil uitdragen en zo als we allemaal weten zijn dit het soort gemoedstoestanden die een muzikant tot het maken van de mooiste muziek aanzet. Daarom ook is een verstild tokkelliedje als ‘Coat’ zo mooi of is het genieten van het prachtige ‘Pill’ dat opvalt door subtiel drumwerk en fraai koperwerk. De lome beat in ‘A Stranger’ krijgt gezelschap van de hypnotiserende harp van Emma Gatrill en wat strijkers, wat ook dit tot een intrigerend liedje maakt. Al dit fraais zit vooral in het laatste deel van het album. Daarnaast begint de plaat redelijk frivool met een vrolijk klinkend uptempo liedje met de titel ‘Bravais Arc’ (een soort omgekeerde regenboog). Verder gaan ‘Remember?’ en vooral het mooi opgebouwde ‘Letting Go’ natuurlijk wel heel duidelijk over het verlies en alle stemmingen die daar omheen hangen. Mooi verwoord en mooi gezongen!
Het is te hopen dat Christof Van Der Ven ook in eigen land wat airplay krijgt. Op basis van de mooi gearrangeerde en verhalende liedjes op You Were The Place zou dat verdiend zijn. Zo niet, dan zal hij nog wat langer in de keuken moeten bivakkeren.
Fabrizio Cammarata - LightsEr is een tijd geweest dat Sicilië voornamelijk met de Maffia werd...
Logout - N91° Tja, en dan zit je met iets wat amper te duiden is. Juist, het gaat over...