Danny Bryant - Means Of Escape Recensie op Podiuminfo

2019-10-25 Binnen de blues is Danny Bryant al jarenlang een van de grotere namen. De blues is een muziekstijl die live het beste tot haar recht komt. Means Of Escape is een hele goede plaat die het live gevoel van Danny Bryant goed weet vast te leggen. Hoewel Danny Bryant zelf tekent voor de productie, krijgt hij bij de afwerking hulp van enkele grote namen. Namelijk professionals die onder andere met Chris Stapleton, U2 en Gary Moore hebben samengewerkt.

De blues is met enorm veel emotie gespeeld. Zowel de zang als de gitaarsolo’s en het stampende geluid van de band komen allemaal rechtstreeks uit het hart. Danny Bryant doet daarmee het meeste denken aan Walter Trout. Niet toevallig een muzikant waar Bryant eerder ook al mee heeft samengewerkt.

Het hoogtepunt van de plaat wordt al aan het begin bereikt. Op het tweede nummer ‘Too Far Gone’ speelt Bryant een fantastische slowblues met vurig gitaarspel. Verspreid over net iets meer dan zes minuten zingt Bryant, over een lekker kalm ritme, zijn lijdensweg. Het gitaarspel, jengelend orgel en zacht klinkende blazers voeren de luisteraar mee naar het hoogtepunt.

Danny Bryant laat meer dan genoeg afwisseling horen. ‘Means Of Escape’ is een rock ’n rollliedje dat duidelijk geïnspireerd is door Jimi Hendrix. Tijdens ‘Skin And Bone’ staat de prima stem van Danny Bryant centraal. Hier namelijk geen elektrische gitaar, maar een zacht kabbelend akoestisch gitaar. Doordat het liedje midden op de plaat staat is het een welkome afwisseling. Aan het einde neemt Danny Bryant nog weergaloos afscheid met het emotionele ‘Mya’. Het nummer is volledig instrumentaal, maar net zo krachtig als de andere bluesnummers. Op deze wijze emotie overbrengen kunnen alleen de grootste bluesgitaristen. Danny Bryant bewijst met Means Of Escape nogmaals dat hij zich daartoe kan rekenen.

Recensent:Karst Jaarsma Artiest:Danny Bryant Label:Coast To Coast