2019-11-29
Josephine Foster is een Amerikaanse zangeres die van vele markten thuis is. Ze maakte ooit een album waarop ze zichzelf begeleidde met een ukelele en ook een album met kinderliedjes. Ook werkte ze samen met free-jazz bassist Jason Ajemian en vormde ze een popband met songwriter Andrew Bar. In 2005 maakte ze haar eerste echte soloplaat, maar een jaar eerder verscheen al All The Leaves Are Gone, Fosters tot nu toe enige album met haar begeleidingsband The Supposed.Josephine Foster And The Supposed bestaat naast Foster (zang en gitaar) uit Brian Goodman (elektrische gitaar, bas, zang) en Rusty Peterson (drums). Het trio maakte All The Leaves Are Gone in 2004 met engineer John Dawson in de White Ark studio in Bloomington, Indiana. Bij de release werden vergelijkingen gemaakt met onder meer Jefferson Airplane en Fairport Convention, maar ook met de freakfolk-scene. Inmiddels zijn we vijftien jaar verder en wordt All The Leaves Are Gone door Fire Records opnieuw uitgebracht.
All The Leaves Are Gone is een folkplaat, maar dan wel met veel invloeden van psychedelische rock. Het persbericht spreekt van een folkrockopera en daar kan uw recensent wel in meegaan. De manier waarop Foster zingt is typisch voor (Amerikaanse) folk, maar muzikaal gebeurt er onderwijl van alles. Neem bijvoorbeeld opener ‘Well-Heeled Man’. Na een kalm begin volgt een zeer rijk gearrangeerd tweede gedeelte met zeer sterk gitaar- en drumwerk. Het is haast niet voor te stellen dat je hier maar drie mensen aan het werk hoort. Opmerkelijk is dat deze moeilijkdoenerij het liedje niet in de weg staat. Wat verder opvalt is de krachtige stem van Foster.
Veel songs op All The Leaves Are Gone kennen een soortgelijke opbouw als ‘Well-Heeled Man’ en soms is het tweede gedeelte meer rock dan folk, bijvoorbeeld bij ‘The Most Loved One’. Ook horen we een aantal ronduit stevige songs, waaronder ‘Jailbird (Hero Of The Sorrow)’ en afsluiter ‘(You Are Worth) A Million Dollars’. Op ‘Nana’ doen en Josephine Foster And The Supposed het, op één hardere uitspatting na, rustig aan. In deze song, en ook tijdens de rustigere passages van de andere nummers, doet de muziek wel wat denken aan die van Aldous Harding. Ook doet de muziek op All The Leaves Are Gone af en toe aan CocoRosie denken, al is dat vooral vanwege het experimentele karakter.
Vijftien jaar geleden ging de release van All The Leaves Are Gone vrij onopgemerkt voorbij. Laten we hopen dat Josephine Foster And The Supposed deze keer wat meer aandacht krijgen. All The Leaves Are Gone is niet geschikt voor het grote publiek, maar voor liefhebbers van experimentele folk is het een pareltje.
Implore - Alienated Despair Implore is een kracht der natuur die sinds 2013 haat en verderf zaait over...
Myhre & Olafsson - Lanzarote En weer belandt er een cd van Hubro op de deurmat. Hubro is een Noors...