2019-11-26
Amper een jaar na hun debuut brengt de Australische art-punkband Tropical Fuck Storm alweer hun tweede album Braindrops uit. Aan creativiteit geen gebrek dus. Aan variatie op de plaat evenmin. Het gaat van fluisterzacht naar chaotisch gitaargeweld en geschreeuw. En dat alles al in opener ‘Paradise’, dat rustig en ingetogen begint,maar eindigt in totale chaos en hysterie. Het lijkt alsof alle nummers op de plaat er in één take op zijn gezet, compleet met alle onzuiverheden en bewust dissonante gitaarlijnen. Daardoor klinkt dit album ook zo rauw en puur. In het gejaagde ‘The Planet Of Straw Men’ laat zangeres Fiona Kitschin voor het eerst duidelijk van zich horen. Er is een mooie wisselwerking tussen de twee gitaarlijnen en ook tussen de twee zanglijnen.‘Who’s My Eugene?’, met dubbele vrouwenstem en met een refrein dat blijft hangen,is misschien nog wel het meest geschikt om op de radio te draaien. Soms lijkt het wel of Gareth en gitariste Erica elk hun eigen versie op de gitaar aan het spelen zijn. Dat geldt ook voor het spannende ‘Aspirin’ en ‘The Happiest Guy Around’, dat ook happy klinkt, als een dronken drumband met dito zangeresjes.
In titeltrack ‘Braindrops’ zijn mooie simpele vergelijkingen te horen in de tekst, gezongen door de zangeressen: “I remember a time when life was simple like a glass of water” en “It’s crystalclear like any bathroom mirror”. Het toch al spannende drumwerk van Lauren Hammel ontspoort op een hele aangename wijze in een turbulent middenstuk met staccato drums en freaky breaks.
Zanger Gareth Liddiard schreeuwt regelmatig de blaren op zijn stembanden en dat komt dan bij de dronkenmansballade ‘Maria 62’ mooi tot zijn recht als zijn stem overslaat. Als later de zangeressen de melodie overnemen en de psychedelische geluidjes en het intense gitaarspel hun intrede doen word je er helemaal ingezogen. Die andere ‘Maria, 63’ in dit geval, is de afsluiter van de plaat en is mogelijk een nóg mooiere ballade met weer die rauwe stem in samenzang met de zangeressen. Als de dames beginnen te schreeuwen tegen het einde, in combinatie met die snerpende gitaren, dan kruipt het kippenvel pas echt tegen je rug omhoog. Met enige regelmaat word je omver geblazen door deze Tropical Fuck Storm op dit prachtige album met als absoluut hoogtepunt de opener ‘Paradise’. Al zal deze rauwe puurheid, of pure rauwheid misschien, niet in elke huiskamer goed in de smaak vallen. Maar wel in een concertzaal bij jou in de buurt. Laat die clubtour maar beginnen.
Quaker City Night Hawks - QCNH Quaker City Night Hawks is een rock ’n roll band zoals ze tegenwoordig niet...
Girl Band - The Talkies Het succes van Idles heeft de deur opengezet, of liever gezegd opengetrapt,...