2019-11-10
Onlangs verscheen de recensie van Sandro Perri`s EP Soft Landing, waarbij met een kleine drie kwartier nauwelijks sprake was van een EP. In Wired For Sound hebben we met zes tracks in iets minder dan een kwartier, een echte EP te pakken. En dan laat Banty Holler in de persinfo ook nog weten dat de plaat min of meer “spontaan” tot stand kwam. Daarover later meer. Zanger/gitarist Neile H. Coe verruilde als tiener Chicago voor Europa, werkte als bordenwasser, kelner, callcenteragent, verkoper en gaf les in Rimini, Dublin, Stockholm en Wroclaw. Dan settel je je na zo`n tocht natuurlijk in Den Haag, toch? Hij vond daar in ieder geval de juiste plaats om zijn muziek met de wereld te delen en dat resulteert eind 2018 in Tradition. Hoewel, zijn muziek, het album bestaat uit zeven covers, gekleed in een Honky Tonk Americana jasje. De geboren Amerikaan brengt hiermee een eerbetoon aan klassieke country, blues en rock ‘n’ roll.
Dat is op Wired For Sound niet anders, maar dan wel op basis van de elektrische gitaar, in tegenstelling tot de akoestische gitaar op Tradition. De titel verwijst naar een persoon die een microfoon (of ‘wire”) draagt om iemand in het geheim op te nemen, en de titel klopt ook nog eens met het gebruik van de elektrische gitaar. Daarnaast leggen we een link naar het opnameproces. Alle tracks werden in een spontane sessie opgenomen nadat producer Alain een paar microfoons open schoof en de opnameknop indrukte. En dan maar wat rommelen met country en rock ‘n’ roll tracks en zien wat er uit komt.
Resultaat: zes covers die klinken zoals Johnny Cash dit op zijn eerste platen deed. Niet verwonderlijk als je weet dat de EP muzikaal is geïnspireerd op old-school opnames uit de jaren ’50. Holler heeft, net als Cash, ook nog eens een lage, wat (g)rauwe stem. Daarnaast opent de EP met een interpretatie van Cash` ‘Understand Your Man’ en Cash maakte ook ooit een cover van de op dit album aanwezige, schitterende klassieker ‘Wayfarin’ Stranger’. Al is in tegenstelling tot de versie van Cash, de versie van Holler rauw en blijft het verschoond van opvulling door strijkers en piano. De elektrische gitaar geeft zelfs wat meer gif.
Datzelfde effect bereikt Holler op zijn versie van Townes van Zandt`s ‘Loretta’. De interpretatie van Little Richard`s ‘Good Golly Miss Molly’ is het meest verrassend, want de energie en het vuur van het origineel wordt in een Americana-jasje gestoken. Holler probeert dit ook met ‘Dishwasher`s Dream’ van de Amerikaanse rock ‘n’ rollers van Marah, maar de ingetogen versie mist het speelse van het origineel.
Al met al zal Wired For Sound niet veel potten doen breken. Daarvoor zijn de covers van Banty Holler niet memorabel genoeg. Als spontane ode aan country- en rock ‘n’ rollklassiekers slaagt de EP wel. Het doet je echter wel af vragen waarom Banty Holler niet aan de gang gaat met eigen materiaal, want hij lijkt hier alle benodigde ingrediënten voor in huis te hebben.
I Am Oak - Osmosis I Am Oak is een van die Nederlandse acts die het in zowel binnen- als...
Fischer-Z - Swimming In Thunderstorms Als jochie van vijftien maakte ondergetekende kennis met Fischer-Z middels...