2007-06-10
De tegendraadse, met elektronica versterkte, Noise-rock die het Amsterdamse Scram C Baby al 15 jaar maakt krijgt met The Thing That Wears My Ring een nog experimenteler, interessanter en creatiever vervolg. Het ongelukkige vertrek van drummer Robert Langendijk heeft de deur geopend voor meer elektronica en alcohol. Zo vormt het nummer ‘Charlie Time’ een bewijs dat muziek dan wel als alcoholische drank verkocht kan worden, ofwel een voorliefde voor Stephen Malkmus’ zangpartijen bij Pavement. De alcoholroes heeft evenals The Thing That Wears My Ring de heldere, mooie momenten en de donkere, slechte momenten. Dit is daardoor een album van uitersten. ‘We’re in Love’ en ‘Cheer up’ staan wat mij gelijk aan de momenten dat je misselijk op zoek bent naar je fiets, of wat er daarna gebeurt. ‘The Island of no Return’ en ‘Never Gonna Stop’ aan de glimlach van die vrouw bij de bar. Het is ook een album dat per luisterbeurt een geheel verschillende indruk achterlaat. De diversiteit van het album uit zich verder in het aan de ene kant als stofzuigkeyboard klinkende ‘Never Gonna Stop’ en het rustige, beheerste, Thurston Moore-achtige ‘Gonzalez’. Alles samen is het een mooi chaotisch album waar je meerdere luisterbeurten voor nodig hebt. Een goeie mix(drank), die de langverdiende hit wel moet brengen. En anders wachten we wel op het volgende rondje.
Asobi Seksu - CitrusPlayful sex, dat is de Engelse vertaling van Asobi Seksu . Als de muziek net...
Tokio Hotel - Scream Als je de koppies van de jongens van het Duitse Tokio Hotel ziet, is het...