2020-01-02
In 2016 en 2017 spendeerde Nils Frahm een lange periode in Saal 3 van het Funkhaus, een oude DDR-studio in Berlijn. Een deel van de muziek die hij in de periode opnam, verscheen begin 2018 op het album All Melody. Maar er lag nog veel muziek op de plank. Stukken die om wat voor reden dan ook het album niet haalden. Vroeger zetten artiesten dit soort restmateriaal op b-kanten van singles, maar die zijn er haast niet meer. En bovendien is Frahm niet echt een singles-artiest. Daarom koos hij ervoor om een drietal EPs uit te brengen met daarop stukken die niet op All Melody pasten. Deze EPs heten Encores 1, Encores 2 en Encores 3 en de muziek die erop staat is nu ook verzameld op het album All Encores.Er kunnen allerlei redenen zijn waarom nummers uit een opnamesessie uiteindelijk niet op een album belanden. Uiteraard vallen meestal de minder sterke tracks af of de nummers die qua sfeer niet zo goed bij de rest passen. In het geval van All Encores is het echter wat minder duidelijk. Het materiaal doet niet onder voor de stukken die wel op All Melodies terecht zijn gekomen en ook qua sfeer liggen de albums in elkaars verlengde. Het enige verschil is dat op All Encores de nadruk wat minder op elektronica ligt en wat meer op modern klassiek. Tevens lijkt Frahm de nummers op All Encores helemaal alleen te hebben gemaakt, waar hij op All Melody hulp kreeg van gastmuzikanten.
All Encores begint met vier rustige pianostukken die redelijk in elkaars verlengde liggen. Daarna horen we in het ruim elf minuten klokkende, soundtrack-achtige ‘Harmonium In The Well’ uiteraard een harmonium. Deze track is ook vrij rustig, maar wordt naar het einde toe wel wat intenser. Dan volgen er opnieuw drie tracks die in elkaars verlengde liggen. Ook hier weer rustige pianomuziek, maar de ruis eronder geeft een wat mysterieuze sfeer.
Pas op ‘Spells’, de negende track op All Encores gaat Frahm los met zijn synthesizers en ander elektronisch speelgoed. Het resultaat is een track met lekker galmende synths, die naar een soort van hoogtepunt toewerkt en daarna weer afzwakt. Na het korte tussendoortje ‘Artificially Intelligent’ is ‘All Armed’ opnieuw elektronisch, maar deze track heeft meer een ambient-sfeertje, ergens tussen The Orb en Orbital in. Afsluiter ‘Amirador’ is een bijna veertien minuten klokkende soundscape.
Feitelijk bestaat All Encores uit restmateriaal, maar het album doet niet onder voor All Melody. Net als op die plaat ontbreken de echte wauw-momenten, al zijn ‘Harmonium In The Well’ en ‘Spells’ wel erg goed. De rest blijft wat minder hangen.
Jan Henk de Groot - De Wolf Is TrugAls je er niet mee bent opgegroeid, en dus de warme gevoelens van ergens bij...
Tindersticks - No Treasure But Hope Na zijn omzwervingen is Stuart Staples van Tindersticks ‘thuis’ gekomen op...