2020-01-20
Ook al maak je meer dan twintig jaar muziek, soms overkomt je iets waardoor je onverwacht (en wellicht ook ongewild) populair wordt. Toen Spotify het nummer ‘La Durée’ opnam in zijn ‘Peaceful Piano’ playlist kon Wouter DeWit niet vermoeden dat hij daardoor over de twintig miljoen streams zou krijgen. Toch is de achtendertigjarige leraar Engels uit Limburg, Belgie, niet gestopt met lesgeven. Het heeft hem alleen wat meer zelfvertrouwen opgeleverd, zo zegt hij zelf en heeft “een beetje artistieke vrijheid kunnen kopen. Financieel kan ik me nu iets meer permitteren: betere opnameomstandigheden, een extra muzikant op tournee.” Heeft dit succes dan echt niet meer impact gehad?DeWit’s derde album Here borduurt verder op de trend die hij met voorganger Still heeft ingezet: klankrijke pianocomposities waarbij pure eenvoud en emotie leidend zijn. Samen met (co-)producer Joris Peeters en een handvol gastmuzikanten, waaronder Sonja Haering (viool) en Tine Anthonis (cello), zijn het zijn vertrouwde Hoffmanpiano die het album sieren. Nieuw zijn de bijrollen voor enige synthesizers en achterliggende beats. Al duurt het tot halverwege het derde nummer ‘Go Deep’ voordat we voor het eerst hiermee kennismaken. Gek genoeg doet dit in de verte denken aan de progressieve muziek van Tool.
Op ‘Flow’ gaat hij nog een stap verder. Daar waar het muziekstuk begint met enige staccato piano aanslagen en de strijkers hun intrede doen, is het juist de tweede piano die ons heel langzaam inleidt tot de synthesizer inclusief een lichte beat. Met elf en een halve minuut is dit niet alleen het langste nummer op het album, ook het meest complete. Hier geeft DeWit ons een kijkje in zijn experimentele keuken en lijkt dit de opmaat te zijn voor zijn vierde album, waar de synthesizer de piano lijkt te gaan verdringen.
Het zegt genoeg over een artiest als hij zich niets aantrekt van de jubelende reacties om zich heen. Vanaf de eerste tonen van het symfonische ‘Winter, Go’ tot aan de kale pianoklanken ( inclusief buitengeluiden) van ‘Wait For It’ weet DeWit een originaliteit te behouden, zonder toe te geven aan enige vorm van commercie. De diversiteit aan stijlen en thema’s die hij hier ten toon spreidt, zorgen ervoor dat hij aandacht van de luisteraar behoudt. De liefhebber van neo-klassieke muziek heeft er naast Nils Frahm en Max Richter een nieuwe naam bij.
Mermaidens - Look Me In The EyeDe indieband Mermaidens komt uit Wellington in Nieuw Zeeland. Hun nieuwste...
Headland - What Rough Beast Het doen van research op het internet over Headland valt niet mee. Hebben...