2020-02-21
Omni is een duo uit Atlanta, bestaande uit Philip Frobos (bas, zang) en ex-Deerhunter Frankie Boyles (gitaar, keyboards, geprogrammeerde drums). Networker is hun derde album en de eerste op het Subpop label. Producer Nathaniel Higgins, die eerder met Frobos samenspeelde in het bandje Carnivores, heeft een live-drummer toegevoegd: Chris Yonker. Het geeft een extra dimensie aan de strak gespeelde post-punk stijl van de band, die zich verder kenmerkt door de zenuwachtige manier van gitaarspelen over een eenvoudig repeterend ritme met monotone zang. Je kunt je niet voorstellen dat deze heren in een studio lang kunnen stilzitten.Networker bevat veel autobiografische nummers, gebaseerd op wat er nu in het leven van beide muzikanten gebeurt. ‘Sincerely Yours’ bijvoorbeeld schetst het beeld dat zij hebben van hun vrienden die uiteindelijk voor een negen tot vijf baan hebben gekozen met de daarbij gepaarde angst om deze te verliezen : “Are you nervous for your career?/Are you insincere?” . Op ‘Skeleton Key‘ beschrijven ze hun ervaringen van het online daten: “Continue to avoid me/But you’d like more photos to see/Are you dreaming of the stranger that turns you on?” .
Na meerdere luisterbeurten ga je ook nummers waarderen die op het eerste gehoor een beetje buiten de boot vallen. De jazz-achtige sfeer die op ‘Underage’ en ‘Blunt Force’ wordt gecreëerd zullen, op een podium juist kunnen zorgen voor enige improvisatie en gewenste afwisseling als de band dat toelaat. Door Higgins zijn ze op een ideaal uitgekiende plek op het album gezet, waardoor ze de dynamiek van het album niet verstoort. De additionele keyboards op ‘Genuine Person’ en ‘Present Tense ‘ zorgen ervoor dat de monopolie van de strak gedreven gitaren op een plezierige manier wordt verbroken.
De overstap naar het Subpop label heeft Omni duidelijk goed gedaan, al hoor je dat ze nog niet hun volledige potentieel benutten.Networker geeft de indruk een aaneenrijging te zijn van nummers die hetzelfde klinken. Het is na meerdere keren luisteren dat je de nuances in geluid en de sterk autobiografische teksten leert waarderen. Het is een album wat enige tijd kost om van te houden, maar als je dat kunt opbrengen blijf je het opzetten. Wees niet verbaasd als zij met hun volgende album een doorbraak forceren
Itasca - SpringIn tijden dat mensen nog aan vrijwillige sociale afzondering deden, we...
Rachel Grimes - The Way Forth Na vijfentwintig jaar instrumentale muziek besloot Rachel Grimes om eens...