2020-01-06
Er zijn weinig bands die zo een roerige geschiedenis kennen als Mayhem. De Noorse blackmetalband ontstond halverwege de jaren tachtig, maar maakte begin jaren negentig pas echt furore. Dat die bekendheid meer te maken had met nogal onfrisse praktijken dan met de muziek, geeft wel te denken. Een kleine opsomming: Ooit had de band een zanger met de naam Dead. Deze meneer pleegde zelfmoord door zichzelf door het hoofd te schieten. Hij werd gevonden door gitarist Euronymous die er gelijk foto’s van maakte en van stukjes van de schedel een soort amuletten maakte voor zijn ‘vrienden’. De foto’s doken laten weer op bij wijze van artwork. Dat vervolgens die zelfde Euronymous werd vermoord door bassist Varg Vikerness, die inmiddels zijn eigen project Burzum was gestart, maakt het verhaal alleen nog maar buitenissiger. Voor die daad verdween de laatste voor een fors aantal jaren achter de tralies. Daarnaast maakten de heren in die tijd ook nog eens deel uit van de zogenaamde ‘Black Circle’, die garant stond voor een fors aantal kerkverbrandingen in Noorwegen. Veel extremer ga je het niet vinden.Maar inmiddels zijn we heel veel jaren verder en draait het zelfs bij Mayhem alleen nog maar om muziek. Gelukkig maar, want als de neuzen de goede kant op staan dan blijkt dat Mayhem een puike pot blackmetal in elkaar kan draaien. Met lid van het eerste uur Necrobutcher (Bas), oudgedienden Hellhammer (drums), Attila (zang) en de relatief nieuwe gitaristen Teloch en Ghul is het zesde album Daemon opgenomen. De tijd van bewust ondermaats produceren is gelukkig ook verleden tijd en Daemon klinkt daarom als een klok. Ook de experimenteerdrift is, zeker ten opzichte voorgangerEsoteric Warfare, behoorlijk verminderd zodat wat overblijft een kloeke blackmetalplaat is die weer flink refereert aan het verleden. Neem daarvoor gerust de klassieker De Mysteriis Dom Sathanas als ijkpunt.
Allereerst is er daar het bekende gore gitaarwerk waarbij we vanzelfsprekend de typische blackmetalriffs te horen krijgen. Het tempo is vaak hoog, met veel blastbeats, maar ook met de nodige rustigere stukken. De kenmerkende zang van de steeds beter zingende Attila maakt het geheel natuurlijk superduister, ook nu gebruikt hij zijn krijsgrom volop, maar ook zijn opera-achtige galm en gesproken, naargeestige stukken behoren tot zijn vocale spectrum. Als je daar niet van houdt, heb je niets te zoeken bij deze band.
Mayhem was en blijft een legendarische band, ondanks het bedenkelijke verleden. Zolang ze dan ook nog eens duivelse tracks op de plaat zetten als het supersnelle ‘Worthless Abomination’ (wat een drumwerk!) of fraai opgebouwde tracks als ‘Aeon Daemonium’ en ‘Daemon Spawn’ kan deze plaat niet meer stuk. Op heel Daemon staat geen zwak moment. Als je nu nog niet weet waar Mayhem voor staat dan ben je geen blackmetal liefhebber. Mooi meegenomen is het, dat de band na zoveel jaar een van de beste platen uit haar carrière aflevert.
Mass Worship - Mass Worship Mass Worship komt uit Scandinavië. Een goed teken op voorhand, want...
Grupo Nuevo - Invention Eurafrique Grupo Nuevo klinkt erg exotisch voor een bandnaam, maar voordat je al...