2019-12-29
Dit is andere koek, is de eerste reactie bij het horen van het nieuwe album Esther Van Hees. De Vlaamse zangeres, opererend vanuit Amsterdam, bracht als Esther von Haze eerder een Engelstalig debuutalbum uit, met daarop een mengeling van ballads en dansbare synthpop met een dik jaren `80 geluid.Op Gelukkig Zijn heeft de zangeres haar favoriete Nederlandstalige kleinkunst- en popliedjes uit Nederland en België verzameld. Ze wordt hierbij ondersteund door Jeroen van Vliet op piano en Miguel Boelens op saxofoon. Frans de Rond is verantwoordelijk voor de opnames, mix en mastering. Hij laat de elf liedjes bijzonder puur en kraakhelder klinken, wat Gelukkig Zijn naar een hoger plan tilt.
Buiten een tweetal van Ramses Shaffy (‘Sammy’, ‘Laat Me’), zijn de liedjes afkomstig van Vlaamse zangers en zangeressen. Raymond van het Groenewoud, Louis Neefs en Monza doen een belletjes rinkelen, maar hoe ver kom je bij Ann Christy, Della Bossiers of Wim de Craene? Neem ‘Dag Vreemde Man’, origineel gezongen door Ann Christy en geschreven door Willy Crombe, is een meeslepende, orkestrale chanson in de stijl van ‘Poupée De Cire, Poupée De Son’. Het staat bol van tempowisseling. Esther`s versie is een stemmige ballade, ontdaan van al de originele bombast. Waar Ann Christy de chanson als een krachtige powervrouw brengt, klinkt Esther kwetsbaar en dat geeft, samen met de inbreng van Van Vliet en Boelens, de tekst een andere intensiteit.
Daar zit ook de kracht van Gelukkig Zijn, want geen van de liedjes klinkt als het origineel. Hierdoor komen de muzikale kwaliteiten van de muzikanten en de veelzijdigheid van Esther boven drijven. Neem ‘Van God Los’ (Monza). Het origineel is een broeierige popballad, maar het trio weet dat broeierige nog eens te versterken. Doormiddel van de stemmige zang, maar voornamelijk door de muzikale omlijsting. Langgerekte saxofoonklanken leunen op minimaal pianospel, dat bestaat uit meer en meer aanzwellende, contrasterende korte klanken, terwijl op de achtergrond vanaf het eerste moment een onheilspellende ruis een extra laag geeft. Zo wordt ‘Twee Meisjes’ (Raymond van het Groenewoud) naar eigen hand gezet, waarbij de heerlijke saxofoonsolo niet onbenoemd mag blijven, maar ook 'Zoals Een Mooi Verhaal´. Ann Christy`s versie van ´Uné Belle Histoire’. Het meeslepende orgelgeluid ontbreekt, maar de saxofoon vangt dit goed op. Door de lagere zangstem van Esther en het lagere tempo, is de sfeer dwingender dan bij het origineel en krijgt de tekst meer lading.
Daarmee stippen we meteen een ander aspect van Gelukkig Zijn aan. Het is geen vrolijke plaat. Dat maakt dat het speelse ‘Benjamin’ (Louis Neefs) midden op het album, net als ‘Horizontaal’(Della Bosiers) wat lucht geeft. Dit is ook broodnodig tegenover bijvoorbeeld ‘Rozane’ (Wim de Craene), dat in de versie van Esther nog iets meeslepender en meer beladen klinkt.
Je moet in de juiste stemming zijn voor Gelukkig Zijn, maar dat doet niets af aan de kwaliteit van het album. Dat we door Gelukkig Zijn bovendien een paar Nederlandstalige pareltjes van over de grens ontdekken is mooi meegenomen.
The Vagary - Tomorrow AgainEen tijdje terug stuitte ondergetekende bij het uitpluizen van zijn...
Starcrawler - Devour You Begin dit jaar schreven we nog dat Starcrawler werd omschreven als ”The...