2020-01-03
Dankzij ongeveer tachtig donaties is de EP met de bijpassende titel Central Galactic Time van het duo Cosmic Circus tot stand gekomen. Eerder dit jaar had de man van het duo, Tobias Bader, een EP uitgebracht: Rise And Fall. Interessant, aangezien het vijfendertig jaar heeft geduurd voordat hij überhaupt iets uit durfde te brengen, en dan nu twee releases binnen een jaar. Deze tweede EP heeft Bader opgenomen met Ute Apfelstedt, die onder Passion Flower al eerder enige albums heeft uitgebracht. Bader had daar een bijdrage aan geleverd en nu is het aan haar om iets terug te doen. Zij verzorgt hier zang en viool, terwijl Bader gitaren, banjo en zang voor zijn rekening neemt. Verder leveren Tom Johnstone (bas), Stefan Osadzinski (piano, Hammond orgel, mellotron) en Luis Diaz (drums) een bijdrage.De EP opent met title track ‘Central Galactic Time’, wat je direct terugbrengt naar de jaren zeventig disco, met enige Bowie invloeden. Het begint direct full on: iedereen levert hier een bijdrage en ook de zang wordt keurig verdeeld door het duo. Het nummer typeert zich verder door de vele (grappig bedoelde?) verwijzingen naar alles wat ook maar kosmisch mag zijn: “My home is in the seventh dimension … cooking cosmic rice with cream, made of Star Trek gasoline”.
‘My Mind’s Eye’ klinkt al wat serieuzer en hier is het vooral Apfelstedt die de muzikale scepter zwaait: haar viool en zang staan op de voorgrond. Haar viool wordt hier uiterst zorgvuldig begeleid door het Hammond orgel en dat geeft extra gewicht aan het nummer. Zij vervolgen met een countryrock nummer, ‘Once Upon A Night’, wat geïnspireerd lijkt door Neil Young. Hier komt Bader's zang aan bod en hij steelt hier de show.
‘Venus & Voodoo’ klinkt meer als werk van Passion Flower en het wederzijds respect voor elkaars werk komt hier duidelijk naar voren. Hun samenzang zorgt ervoor dat teksten als “I am a chandelier in the dark hemisphere” niet al te belachelijk overkomt. Afsluiter ‘Summer To Fall’ grijpt weer terug naar hun beider country invloeden en door de ruis op de achtergrond klinkt het alsof het jaren geleden is opgenomen. Ook al hoor je dat Bader hier af en toe moeite heeft met zingen, het is wel een prachtig liedje. Het geeft je het gevoel dat het rond het haardvuur is opgenomen met alleen een gitaar en viool en uiteraard elkaars stemgeluid.
Deze EP geeft de luisteraar een betere kijk op het werk van Bader dan zijn eerdere solopoging, wat meer akoestisch klinkt. De band en met name Apfelstedt zorgen voor voldoende variatie om zijn werk te kunnen waarderen. De vijf geselecteerde nummers bieden voldoende materiaal om te kunnen boeien, al zal een heel album weleens teveel kunnen zijn. Prima zo.
Darrin Bradbury - Talking Dogs & Atom BombsAmerikaanser dan Amerikaans, dat is de eerste indruk bij het beluisteren van...
24 Pesos - Flesh & Bones Ze bestaan nog niet eens zo heel lang, maar de fervente bezoeker van diverse...