2020-02-14
’s Lands bekendste Nederbietband gooit het op het vierde reguliere album Jin over een compleet andere boeg. Althans, zo lijkt het. Na drie albums vol sixties-geïnspireerde popmuziek, een samenwerking met Armand, een uitstekende plaat met vertalingen en een album met muziek van Boudewijn de Groot, komt The Kik nu met een album met een opvallende jaren ’80 sound.Toegegeven, het is even wennen. Toen de eerste single van Jin, ‘Plekken Waar Je Niet Mag Roken, uitkwam waren we even verbaasd. Was dit The Kik, de band die de jaren ’60 zo knap naar het heden wist te vertalen? Wat doen ze met die synthesizers? Maar nu we het hele album kunnen beluisteren valt de boel op zijn plaats en klinkt het allemaal heel logisch.
De ontwikkeling richting deze nieuwe sound begon al drieënhalf geleden, met de aanschaf van een analoge synthesizer uit 1942. Daarnaast bestond het gevoel dat er uit jaren ’60 inmiddels weinig inspiratie meer te halen viel, iets wat op het vorige album Stad En Land ook wel een beetje te horen is.
Nadat de beslissing was genomen om de synthsizersound verder uit te gaan diepen, moest de band de andere instrumenten hierop aanpassen. Marcel Groenewegen switchte naar een Fender Jazz-bas en de gitaar van Arjan Spies is door een Chorus effectpedaal gehaald. Samen met de analoge synths zorgt dit voor een geheel nieuwe sound die overduidelijk verwijst naar de jaren ’80, maar toch klinkt de band op Jin ook nog steeds als The Kik. Dit komt vooral door de sterke songs. Zo hadden de meeste nummers, als ze qua sound in een sixties jasje gestoken waren, ook op debuutplaat Spinglevend of opvolger 2 kunnen staan. Dit geldt bijvoorbeeld voor het springerige ‘Gekker Dan Jij’, maar ook voor het rustigere ‘Alle Tijd Van De Wereld’. Het begin van deze laatste song doet wel wat denken aan ‘Over De Muur’ van Klein Orkest. Toeval? Of een bewuste verwijzing naar de beste Nederpopband uit de jaren ’80? Minstens net zo opvallend is het begin van ‘Maarten’, dat duidelijk verwijst naar ‘Vriendschap’ van Het Goede Doel.
Andere hoogtepunten op Jin zijn bijvoorbeeld ‘Op De Radio’, een vrolijke song over hitsucces, en het eerdergenoemde ‘Plekken Waar Je Niet Mag Roken’, een eerbetoon aan Armand. Ook de melancholische afsluiter ‘ Een Lied Voor…’ is erg sterk, evenals ‘De Gouden Wok’. In deze stuwende rocksong geeft zanger Dave Von Raven commentaar op oververhitte social media discussies en tevens op de all you can eat cultuur.
De meest opvallende song op Jin is echter ‘De Grote Baas’, een mooie vertaling van Peter Schillings hit ‘Major Tom (Völlig Losgelöst)’ uit 1982. Het gevaar van een cover van zo’n overbekende song is natuurlijk dat de eigen songs hierdoor ondersneeuwen, maar dat is gelukkig niet het geval. De meeste songs op Jin zijn namelijk ijzersterk en de nieuwe sound zit ze als gegoten. Bovendien klinkt The Kik weer net zo fris als ten tijde van het debuutalbum.
Roosbeef - LUCKYNa het verschijnen van Kalf , vijf jaar geleden alweer, werd het stil rond...
Eefje de Visser - Bitterzoet Eefje de Visser is door 3voor12, NRC, de Volkskrant én The Daily Indie...