Maar opener ‘Zephyr & I’ stelt gelukkig direct al gerust: de zangeres met de heerlijk vertrouwde stem zit nog steeds in de pop/folkhoek. Al is ‘Zephyr & I’ wel gelijk het meest uptempo liedje van het album. Het daaropvolgende ‘Ludlow street’ (“This time, when I go back to Ludlow street, I find each stoop and doorway’s incomplete”) is eigenlijk pas écht weer vertrouwd Vega-materiaal. Mooi gearrangeerd, en met een refrein dat dagenlang in je hoofd blijft hangen. Dat het liedje is opgedragen aan haar (overleden?) broer Tim, die in deze straat woonde, geeft het toch al mooie liedje nog eens een extra emotionele lading.
De zangeres blijkt de wereld nog altijd met grote verbaasde ogen te bekijken en kan dit als geen ander vertalen naar prachtige verhalende liedjes. Misschien wel de mooiste voorbeelden hiervan zijn de ode aan New York ‘New York is a woman’, het licht jazzy (toch de invloed van Blue Note?) ‘Pornographer’s dream’ en ‘Edith Wharton’s figurines’.
Eén keer wordt er van de geijkte paden afgeweken en flirt de zangeres met subtiele elektronische ritmes in ‘Unbound’. Het is leuk geprobeerd, maar eerlijk gezegd is dit wel een van de minder geslaagde liedjes op dit album. Eigenlijk zit je bij Suzanne Vega ook helemaal niet te wachten op vernieuwing. Gelukkig voelt het grootste deel van het album dan ook vertrouwd aan en mogen we stellen dat Beauty & crime het zes jaar wachten meer dan waard is.
Op 26 juni speelt de zangeres trouwens in Tivoli, de liefhebber weet genoeg…
Digitalism - IdealismDe muziek van het Duitse elektronica-duo Digitalism klinkt alsof Daft Punk...
Vive La Fête - Jour de Chance Vive la Fête speelt hun 'kitschpop' tijdens modeshows van niemand minder...