Circles is in ieder geval alles behalve een gewone hiphopplaat. Het is een erg emotioneel album waarbij de minimale producties maken dat Mac Miller je bij de keel grijpt. Al mompelend klinkt Mac Miller als een 26-jarige Leonard Cohen die met wat moderne producers de studio in is gedoken. Guy Lawrence van Disclosure levert aanvullende beats.
Dit maakt Circles geen lichte kost. Het levert mooie momenten op, bijvoorbeeld op ‘Good News’ waar een jazzy beat met dromerige effecten de basis vormt. Hier is Mac Miller een beetje aan het rappen, maar blijft ook aan de emo-rockkant. Miller biedt een inkijkje in zijn depressieve gedachten. Het nummer had van Atmosphere kunnen zijn. Ook de cover van Arthur Lee zijn ‘Everybody’s Gotta Live’ is knap gedaan. Het soulnummer is onherkenbaar in deze emo-hiphopversie.
Daar staat tegenover dat op sommige nummers de balans tussen emo-rock, hiphop en elektronica te ver doorslaat naar de verkeerde kant. ‘I Can See’ is gewoon een lelijk liedje met een weinig originele beat en een vals zingende Miller. Het is op Circles continu balanceren tussen deze twee. Het album geeft een goede inkijk in de staat waarin Mac Miller zich bevond voordat hij zijn overdosis nam. Daarbij bereikt hij een paar keer creatieve hoogtepunten, maar het geheel duurt net iets te lang en is te emotioneel ingestoken om interessant te blijven.
Marcus King - El DoradoHij timmerde al enige tijd aan de weg met zijn band, maar de ambitie om het...
Agnes Obel - Myopia Myopia , ook wel bekend als bijziendheid, is een aandoening waarbij de...