2020-02-26
Bijna vier jaar geleden sloegen Sander Heerings (The Dust Connection) en Jan Willem Ketelaers (Knight Area) de handen ineen. Doel: een gezamenlijk muzikaal project op poten zetten. Het onderwerp was er al, maar moest natuurlijk een muzikale omlijsting gaan krijgen. Onder de naam Into The Open zijn de heren met schrijven begonnen, waarbij het ging over de lange weg die de menselijke ziel aflegt vanaf het moment dat we geboren worden tot hetgeen wat er na de dood met onze ziel gebeurt. Niemand weet dat natuurlijk en daarom juist houdt het de mensheid een leven lang bezig. Destination Eternity gaat dan ook volledig, bijna in chronologische volgorde, over dit onderwerp.Wanneer je de muzikale achtergronden van de heren kent is het natuurlijk niet heel gek dat er muzikaal ruim uit de klassieke rock van de jaren zeventig en de betere symfonische rock wordt geput. Dat de eigenlijke werkgevers van de heren daarin ook hoorbaar zijn is ook niet gek, maar de mannen hebben er wel degelijk een eigen draai aan gegeven. Daarnaast hebben ze een aantal gerenommeerde muzikanten bereid gevonden de plaat in te spelen. Behalve de toetsen van Heerings horen we ook zijn bandmaten Martijn Balsters (gitaar) en Robert Spaninks (drums). Verder maken Frank Strokap (bas) en Ronals Martens(gitaar) de band compleet. Gastbijdragen zijn er van Marcel Coenen (gitaar), Kim de Beer(viool) en Maria Catharina (zang).
Hoewel dit soort muziek in alle soorten en maten bestaat, blijkt toch maar telkens weer dat als het met liefde wordt gemaakt het een genot is om naar te luisteren. Dat daarbij het geluid prachtig in balans is en lekker ruimtelijk klinkt, vergroot het luistergenot alleen nog maar.
Het album opent rustig (‘Origin’) waarna een stuwende rocktrack volgt (‘Birth’), wat het startpunt van de ziel verwoordt. De spannende zang van Jan-Willem zet de toon en je zit gelijk goed in het album en als hierna de prachtige sleper ‘Once’ wordt ingezet zit je aan je stoel gekluisterd. Deze track doet wel wat denken aan ‘Headless Cross’ van Black Sabbath en dat wordt zeker niet verminderd door de manier waarop Ketelaers zingt; hij doet hier inderdaad wel wat aan Tony Martin (de toenmalige Black Sabbath zanger) denken. Het bijna tien minuten durende ‘Judgement Day’ zit ook een beetje in dezelfde lijn, al is dit iets minder slepend en bevat een fraai instrumentaal, bijna jazzy, gedeelte waarin alles uit de kast wordt gehaald.
Er wacht dan nog een verrassing in ‘Ride The Wind’ dat door Maria Catharina en Jan Willem Ketelaers als duet wordt gezongen. Het nummer begint vrij rustig, maar laat ook pittig gitaarwerk van gastgitarist Marcel Coenen horen. Met het vlotte ‘When The Crowd Is Gone’ en de indringende ballad ‘Half Song’ wordt de ziel uitgeleide gedaan, maar kunnen wij gelukkig gewoon weer op play drukken.
Destination Eternity is een album waarvoor de term ambachtelijk is uitgevonden. Dit soort mooie klassieke (hard)rocktracks met een stevige symfonische dosis leveren altijd veel luisterplezier op. Het zou mooi zijn als de heren dit ooit ergens live kunnen uitvoeren, want het zou doodzonde zijn als dit album in de vergetelheid verdwijnt. Daar is het veel te goed voor.
Bill Fay - Countless BranchesHet verhaal van de Britse singer-songwriter en pianist Bill Fay is ronduit...
Marcus King - El Dorado Hij timmerde al enige tijd aan de weg met zijn band, maar de ambitie om het...