De nogal onorthodoxe wijze waarop het duo hun songs soms halverwege ineens een compleet nieuwe weg in laat slaan, de heerlijk kwellende manier waarop ze regelmatig een spanningsboog opbouwen en het welhaast schizofrene geheel, legt zowel het vakmanschap, de overvloed aan inspiratie en het lef van Digitalism bloot. De drang om zich nagenoeg nergens aan te willen conformeren gaat echter beslist niet ten koste van de toegankelijkheid en de dansbaarheid, integendeel. Idealism beukt er lekker op los en swingt de pan uit. Vooral ‘Digitalism In Cairo’ (met dank aan The Cure), ‘Anything New’ en ‘Jupiter Room’ zijn meesterlijk vette mindfucks, maar ook op ‘Zdarlight’, ‘Idealistic’, ‘The Pulse’ en ‘Echoes’ is stilzitten/stilstaan schier onmogelijk.
De new-rave anthems ‘I Want I Want’ en ‘Pogo’ balanceren angstvallig op de grens van goed fout en echt fout, dus zullen niet bij iedereen in de smaak vallen. En naar het einde toe zijn ‘Homezone’ en ‘Apollo-Gize’ slechts half uitgewerkte songs (of veel te lange intermezzo’s) die de continuïteit (wederom) een beetje doorbreken. Hierdoor is Idealism net niet de ideale dance-plaat geworden, maar geeft Digitalism wel een afwisselend, avontuurlijk en dansbaar visitekaartje af dat nog lang zal blijven nagonzen en de concurrentie op scherp zet. Turn Up The Bass, Pump Up The Volume en Let The Beat Control Your Body!
Aux Raus - This is how this worksGabberpunk? Ja, gabberpunk! En ondanks dat de naam vrij Duits doet vermoeden...
Suzanne Vega - Beauty and Crime Even, heel even maar, kneep ik ‘m. Suzanne Vega die zich, getuige de...