2020-03-04
Wire brengt sinds 2003 al hun werk uit op hun eigen Pinkflag label. Een verwijzing naar hun debuut uit 1977, dat het startschot was van een lange carrière in de punkrock. Hun muziek evolueerde van minimalistische punk – via allerlei experimenten – naar post-punk. Mind Hive is al weer het 17e studioalbum van hun hand. Ondanks twee flinke pauzes spelen oprichters Colin Newman (zang/gitaar), Graham Lewis (zang/bas) en Robert Grey (drums) 44 jaar later nog steeds samen. En zelfs de huidige gitarist Matthew Simms draait alweer 10 jaar mee.De rode draad in hun werk is – in de beste tradities van punk – minimalistische muziek met maatschappijkritische teksten. Ook op Mind Hive vind je die terug. Maar het vuur is er ondertussen wel uit. Op opener ‘Be Like Them’ worden de teksten onderstreept met dreigende metalakkoorden, maar het tempo ligt behoorlijk laag. Nummers als ‘Cactused’ en ‘Primed And Ready’ lijken nog een aanloop naar een climax in te luiden. Maar die blijft uit. Sterker nog, in ‘Off The Beach’ wordt een akoestische gitaarriff ingezet die zo van een Pixies album zou kunnen komen. En door de 12-snarige gitaar klinkt ‘Unrepentant’ meer als een verkondiging van oosterse Beatles wijsheid. Daarna zakt het een beetje in. Op de vinyl uitgave is dat dan ook toepasselijk kant B. Alleen het trippende baslijntje in ‘Oklahoma’ geeft nog een beetje pit. De heren glijden eruit met het trage ‘Humming’, dat klinkt als een soort liedje voor het slapen gaan.
Dat Mind Hive geen explosief materiaal bevat is niet heel verwonderlijk. Sinds Object 47 uit 2008 is de trend dat hun albums rustiger worden. Boven de zestig worden mannen nu eenmaal milder en hoeft het allemaal niet meer zo ruig. En dat is eigenlijk niet eens bezwaarlijk. Een kalm gebrachte harde boodschap sorteert vaak meer effect. Zo beschrijven zij in het drumloze ‘Shadows’ in slechts vier melodieuze zinnen de kern van genocide: ”The men are lined up/Then shot into graves/The children are murdered/The women enslaved”. Doordat de muziek niet meer zo op de voorgrond staat komen de teksten duidelijker uit. Die zijn beknopt, cynisch en zetten de luisteraar tot denken aan. Al met al hebben ze een kwalitatief goed album afgeleverd dat prettig in het gehoor ligt. Muzikaal weinig verrassend maar tekstueel van grote klasse.
Squirrel Flower - I Was Born Swimming Squirell Flower , is de artiestennaam van de Amerikaans Ella O’Connor...
En Attendant Ana - Julliet Hoewel hun debuut Lost And Found uit 2018 goed werd ontvangen, wilde En...