2020-02-29
Dyscordia is een Belgische metalband, uit Kortrijk om precies te zijn, en bestaat uit zes leden. Ze bestaan sinds 2010 en hebben ondertussen het derde album genaamd Delete / Rewrite op zak. Ze brengen een mix van progressieve metal met melodische deathmetal, waarbij invloeden als Opeth, Soilwork en In Flames zeker op hun plaats zijn. Met al deze Scandinavische invloeden is het niet zo vreemd dat ze voor dit album weer aan het jasje van Jens Bogren (bekend van zijn werk voor bands als Opeth, Dimmu Borgir, Sepultura, Arch Enemy, etc. etc.) hebben getrokken. Deze Zweedse knoppenmeester werd achter het mengpaneel gezet en kreeg de taak om de band ‘larger-than-life’ te laten klinken. Mission accomplished. Op deze derde langspeler laten de mannen wederom horen dat muziek best agressief en melodisch tegelijk kan zijn. Iets wat de openingstrack en tevens titeltrack ook meteen laat horen. Op donderende gitaarriffs en vocalen die zweven tussen Amon Amarth en Opeth knalt de plaat open, maar binnen dezelfde minuut komen de melodieuze zanglijnen aan. De zang is overigens wel onderverdeeld, waarbij Piet Overstijns de clean vocals doet en Stefan Segers naast het gitaarwerk de grunts voor rekening neemt. Dit doen ze niet geheel onverdienstelijk, maar meer dan ‘gewoon goed’ en ‘in dienst van de muziek’ komt het ook niet.
En daarmee komen we eigenlijk ook wel bij de beoordeling van dit album. Voor een metalband die speelt met de Zweedse bombast, verslapt de aandacht na ongeveer een half uur toch wel. Het zit technisch heel goed in elkaar. Soms maken ze wat vreemde keuzes, zoals de tempowisselingen aan het begin van ‘The Cards Have Turned’ waardoor je telkens net niet helemaal in het nummer komt tot aan het refrein. Het hapert, loopt niet helemaal lekker, wat het gevoel geeft dat ze het onnodig moeilijker maken.
Meest verwonderlijk is de afsluitende (bonus)track ‘Rise And Try’. Een a capella track, waarbij zelfs de instrumenten oraal gebracht worden, die overduidelijk bedoeld is als afsluitend geintje. Althans, dat moet haast wel de bedoeling zijn aangezien het qua stijl niet aansluit op de rest. Echter, verder dan ‘leuk gedaan’ komt het niet, want qua songstructuur en lyrics is dit weer ondermaats voor de technische standaard van dit album. Een echte uitdaging was het geweest als ze op dezelfde manier bijvoorbeeld de stevige Amon Amarth-achtige ‘This House’ hadden gedaan. Maar goed, statistieken op Spotify spreken dit weer tegen, waar ‘Rise And Try’ één van de populairdere tracks is van de band.
Voorafgaand aan deze track is er ‘Silent Tears’, een semi-ballade. Helaas mist deze net dat beetje extra power in de zang om het boven de middelmatigheid uit te halen. Ironisch, aangezien ‘The Curse Of Mediocracy’ een titel is op dit album. Een vloek inderdaad, want Delete / Rewrite is een solide metalplaat voor mensen die net dat beetje meer zoeken in hun metal, zonder té veel uitgedaagd te worden.
Cellar Twins - Duality Cellar Twins is overduidelijk beïnvloed door de band Alter Bridge. Het...
Ancestral Legacy/Veil Of Mist - The Silent Frontier Split albums, het is een fenomeen dat we niet al te vaak meer tegen komen....