De rauwe gromzang van Ingo Bajonczak past goed bij de gruizige thrashmetal die veelal op stevige snelheid afgewerkt wordt. Daarnaast horen we natuurlijk de nodig solo’s die de krenten in de pap zijn bij dit soort fijne thrashmelodieën. In het begin horen we even flink Testament langskomen, maar gaandeweg menen we toch wel wat Pantera invloeden te ontwaren, zoals in ‘Je Suis Charlie’, dat een beladen onderwerp aansnijdt. Het geeft aan dat Bonded niet bestaat uit domme beukers die kinderlijke teksten neerpennen, maar uit muzikanten die wel degelijk wat te vertellen hebben.
Soms gebruikt Bonded ook (mondjesmaat) wat nieuwe invalshoeken, zodat we in ‘The Rattle & The Snake’ ineens een mondharmonica ontwaren. In eerste instantie komt dit best apart over omdat het redelijk stijlvreemd is, maar juist daarom ook wel gedurfd. Tussen alle snelheid is het overigens ook wel even fijn als halverwege de vaart er even uit gaat en een meer slepende track langs komt in de vorm van ‘No Cure For Life’. Het houdt het afwisselend.
Ook afsluiter ‘The Outer Rim’ is een beetje een buitenbeentje op ‘Rest In Violence’ omdat het een soort semi-ballad (met akoestische gitaar) is, maar het is ook iets wat we kennen van Testament en ook bij die band pakt het altijd goed uit. Ook Bonded komt er glansrijk mee weg, ook al omdat de enigszins onvast zingende Bajonczak aandoenlijk overkomt. Zijn sneren tegen het einde van deze epische track zorgen er voor dat het niet te soft wordt. Al met al is Rest In Violence een prima debuut van Bonded. Duitsland heeft er weer een prima thrashmetalband bij.
Benedict - You Can Tell Me Nothing That I ShouldJe kunt het proberen te negeren, of er volledig in duiken, liefdesverdriet....
Lorna Shore - Immortal Lorna Shore is een Amerikaanse band die over het algemeen wordt...