2020-04-06
Er zijn zat genres waarbij je het prima af kunt met alleen het beluisteren van een album. Er zijn ook genres die pas ‘echt’ gaan leven in een livesetting. Precies wat er voorlopig even niet in zit. De zeven muzikanten van De Baron behoren met hun mix van stomende brass, urban Balkan en artrock met Nederlandse teksten of, zoals ze het zelf omschrijven ”Guerilla-Brass”, tot zo’n genre waarbij het overbrengen van de energie op het podium naar het publiek in de zaal of festivalweide essentieel is. Maar als dat er dan nu niet in zit, moet alle aandacht uit naar het op Valentijnsdag uitgebrachte debuutalbum BenBiri. De muziek op BenBiri schommelt ergens tussen het werk van Jungle By Night en De Kift. De muziek van De Baron combineert het dansbare, muzikale en catchy deel van die eerstgenoemde, zoals het dat bijvoorbeeld liet horen op Traveller, met het rauwe, punkachtige karakter en de poëtische teksten van die tweede. Niet voor niets dat de band al eens in het voorprogramma van De Kift mocht aantreden. Nu moet gezegd dat De Baron het tekstueel wel een stuk beknopter houdt en minder theatraal maakt, wat ten goede komt aan de toegankelijkheid. Een goed voorbeeld hiervan is het opzwepende ‘Maar Jij’, dat een verrekte fijne single is, waarbij de band een treffende liefdesverklaring tevoorschijn weet te toveren. En dat terwijl je dansend door je huiskamer stuitert op Latijnse klanken die worden verwerkt in een rockend en swingend geheel, waarin staccato trompetklanken het tempo bepalen en fijne trombone- en saxofoonsolo`s de aandacht opeisen. Ook op het rockende ‘Zot’ wordt het gaspedaal flink ingetrapt.
Maar De Baron kiest er niet voor om hetzelfde trucje veelvuldig te herhalen. Het kan ook ingetogen, zoals op ‘Botten & Haren’ en ‘De Rivier’. Waar de blazerssectie op laatstgenoemde op een gitaartokkel om de gedragen poëtische tekst meandert. Op de spannende opener ‘De Nacht’, dat klinkt als een soundtrack voor De Vertellingen Van Duizend-en-een Nacht, komt de combinatie van Jungle By Night en De Kift het beste naar voren. Die sfeer zet zich door op het mystieke ‘Zee’, waar de rapzang de teksten agressiever over het voetlicht brengt. Met ‘Gaspar Boborin’ wordt een balkanklapper gepresenteerd, die halverwege verandert in een spannend instrumentaaltje. Op sfeergenoot ‘Israel’ maakt de band handig gebruik van bestaand materiaal, in dit geval ‘Hava Naguila’, dat je toch best een cliché kunt noemen. De band komt er echter goed mee weg door de scherpe tekst en het enthousiaste bandgeluid.
De Baron reist op het debuutalbum de wereld over als een ervaren zeeman, terwijl het gezelschap nog helemaal niet zo lang bezig is. Toch weet het de luisteraar in te palmen met hun exotische klanken, sprookjesachtige verhalen en het schitterende artwork. Maar ook door de productie van Pieter Vonk, die de energie van de band tot zijn recht laat komen op BenBiri. Het is te hopen dat we dit zevental snel weer live kunnen bewonderen.
Waxahatchee - Saint CloudKatie Crutchfield heeft zichzelf de artiestennaam Waxahatchee gegeven,...
Ron Sexsmith - Hermitage Singer-songwriter Ron Sexsmith is een van de beste singer-songwriters uit...