2020-05-27
Dark Fortress was in haar beginjaren zeer productief en bracht in tijdspanne van negen jaar maar liefst zes albums uit. Na Ylem uit 2010 werden de pauzes langer: het duurde vier jaar voordat Venereal Dawn het licht zag en nu moesten we maar liefst zes jaar wachten voor een opvolger. Het zal zeker iets te maken hebben met Triptykon, de andere band van V. Santura (Victor Bullock), die inmiddels razend populair is geworden. Maar, al moesten we lang wachten op nieuw werk van Dark Fortress, je hebt dan wel de zekerheid dat er een prachtige plaat wordt uitgepoept door het Duitse vijftal en ook Spectres From The Old World is van hetzelfde absurd hoge niveau als haar zeven voorgangers.Al na één luisterbeurt weet je het al: er heeft zich een nieuwe verslaving aangekondigd die een uur duurt en Spectres From The Old World heet. Je wordt de mysterieuze, melodieuze en unheimische blackmetal ingezogen als ware het een zwart gat. Hier kom je niet meer van los. Muzikale drugs, zo zou je de muziek van Dark Fortress kunnen omschrijven.
Het is mooi dat na een intro in de vorm van een furieus blackmetalstuk (‘Coalescence’) Dark Fortress nog eens fijntjes duidelijk maakt waar de band ooit uit vertrok. De melodieuze gitaarsolo logenstraft dat een beetje, maar de snelheid en het dreigende gegrom van Morean (Florian Magnus Maier) zijn meesterlijk. Het daaropvolgende ‘The Spider And The Web’ is wat toegankelijker en doet mede door het subtiele toetsenwerk wel wat aan Dimmu borgir denken. Ook het Opethiaanse akoestische intermezzo zorgt voor een fijne dynamiek.
De oortjes zijn dan al rood en we zitten pas aan het begin, want wat we hierna nog allemaal moeten doormaken is bijna onmenselijk, zoveel sferen als we op ons afgevuurd krijgen. Krachtige blackmetal in het titelnummer, maar ook heldere cleane zang in ‘Pulling At Threads’ en Gregoriaans aandoende koortjes in ‘Swan Song’, maar bovenal geweldige composities die voor een euforisch gevoel zorgen.. Om de afwisseling nog maar eens aan te geven: het traag voortploegende ‘Pali Aike’ is een bijna meezingbaar heavy metal epos en neigt wel wat naar het werk van Triptykon (die andere band van Santura). Of wat te denken van ‘Pazuzu’ dat van klassieke heavy metal overgaat in blackmetal. Hierna volgt halverwege de plaat het lange epos ‘Isa’; na een dreigend intro volgt een slepend heavy metalstuk dat ook weer de Triptykon kant opgaat. Morean gooit hier al zijn stemvarianten, van verstaanbaar gegrom tot kwaadaardig gefluister, in de strijd. Het is het begin van de tweede helft van de plaat die nog wat meer experimenteerdrift ten toon spreidt. Moet je dit nog uitleggen; luister maar naar ‘In Deepest Time’ en het lange ‘Swan Song’ en het is volkomen duidelijk: Dark Fortress is uniek.
Dark Fortress zakt nooit door de door haar zelf gedefinieerde hoge ondergrens heen. Sterker nog, het lijkt wel of de band per plaat inventiever te werk gaat en nog betere composities aflevert. Alle superlatieven schieten hopeloos te kort bij het beschrijven van Spectres From The Old World. Deze vooruitstrevende blackmetalband trekt alle registers volledig open en laat nogmaals horen superieur te zijn in het genre. Beter ga je ze voorlopig niet vinden. Wat een verslavend meesterwerk!
Beneath The Massacre - FearmongerVan Beneath The Massacre hebben we lang niets meer vernomen. De Canadese...
Body Count feat. Ice-T - Carnivore Body Count is terug. Met het nieuwe album Carnivore laten Ice-T en zijn...