2020-06-06
Van Beneath The Massacre hebben we lang niets meer vernomen. De Canadese technische deathmetal band bracht in 2012 Incongruous uit, maar daarna hoorden we niets meer van de band rond grunter Elliot Desgagnes en de broers Dennis (bas) en Cristopher (gitaar) Bradley. De uit Quebec en Montreal afkomstige heren leefden in de afgelopen jaren een vrij normaal leven, maar omdat bloed kruipt waar het niet gaan kan besloten de heren de koppen weer bij elkaar te steken door te doen wat ze het allerleukst vinden: muziek maken met andere toegewijde zielsverwanten. Fearmonger, het nieuwste product van de band, is een half uur durend pak rammel. De tien songs kennen een veelheid van blastbeats, tempowisselingen, technische riffs en supersnelle loopjes. Zoveel dat je echt wel even nodig hebt om deze gordiaanse knoop te ontwaren. Zoals altijd met technische deathmetal doe je dat het best met de koptelefoon op. Pas dan komt alle inventiviteit van de heren tot zijn recht. Vergelijkingen met land-, stad- en genregenoten Cryptopsy zullen ook nu de band ten deel vallen.
Hoewel moordende tempo’s en vingervlug gitaarwerk gemeengoed zijn op Fearmonger, wordt het tempo op gepaste tijden ook wat naar beneden geschroefd, zodat je niet helemaal murw gebeukt uit de ring stapt. Het spaarzame gebruik van elektronica geeft ook aan de dat de heren niet vastgeroest zitten. Heel opvallend en smaakvol gedaan is dit tegen het einde van ‘Autonomous Mind’, waarin het elektronische loopje (gitaar synthesizer?) mooi samenvalt met de trage staccato riff. Ook ‘Return To Medusa’ en ‘Bottom Feeders’ worden beëindigd met wat duistere elektronische klanken, terwijl het einde van ‘Flickering Light’ ook weer zo een prachtig gitaarloopje laat horen. Ook waar de band de snelheid van het licht hanteert blijft de muziek goed te volgen. Een brij wordt het nergens, wat te danken is aan Christian Donaldson van - daar zijn ze weer - Cryptopsy, die achter de knoppen gezeten heeft.
Het is voorstelbaar dat het gebodene op Fearmonger voor vele oortjes wat al te heftig is en wordt afgedaan als stuurloze pokkeherrie. Je moet er echt wel voor open willen staan. Pas na meerder luisterbeurten zul je dan moeten erkennen dat er een enorme creativiteit en muzikaliteit in deze band zit.
The Alligator Wine - Demons Of The MindDeutsche Gründlichkeit kent zijn weerga niet op het debuutalbum van The...
Dark Fortress - Spectres From The Old World Dark Fortress was in haar beginjaren zeer productief en bracht in...