2020-05-25
Blue Sky van The Reverend Shawn Amos & The Brotherhood is een debuutalbum. Met The Brotherhood als vaste band, met daarin vaste metgezel, gitarist Chris ‘Doctor’ Roberts, drummer Brady Blade (Dave Matthews & Friends) en bassist Christopher Thomas (Norah Jones, Macy Gray) kiest The Reverend voor een nieuwe aanpak. Na zijn laatste wapenfeit, het politieke The Reverend Shawn Amos Breaks It Down (2018), toerde Amos Amerika door en miste zijn roots. Daar ontstond de zoektocht naar The Brotherhood, muzikanten waarbij Amos zich thuis voelt. Hij wilde niet meer alle touwtjes in handen hebben en zo kwam Blue Sky tot stand: ”All I`m doing is singing and playing harp”, aldus Amos.
Maar werkt deze aanpak ook voor de luisteraar? Als je waarde hecht aan de urgentie waarmee The Reverend Shawn Amos Loves You en de eerdergenoemde opvolger je omver blies, dan moet je concluderen dat die urgentie op Blue Sky ontbreekt. Songs staan meer op zichzelf en er hangt een minder gedwongen sfeer. Maar het is vakwerk wat de klok slaat. En Amos, zou Amos niet zijn, als de teksten, ondanks het ongedwongen karakter, niet de serieuzere kant van het leven zouden belichten.
‘Troubled Man’ is daar een goed voorbeeld van en dan moeten we ook meteen Ruthie Foster complimenteren met haar geweldige strot, die bovendien prima klikt met de stem van Amos. Toegegeven, de rootsrocker doet denken aan het urgente geluid van de vorige albums van The Reverend, terwijl je bij opener ‘Stranger Then Today’ nog schrikt van het intro, dat klinkt als een drumcomputer. Gelukkig blijkt die reactie ongegrond en krijgen we een prettige soundtrack voor een treinreis voorgeschoteld, waarbij je wordt meegesleept in de mijmeringen van Amos.
Na het ingetogen ‘Her Letter’, brengt het slepende ‘Counting Down The Days’ wat boosheid. Het bluesharpwerk van Amos is dreigend, evenals het dwingende gitaarriffje van ‘Doctor’ Roberts. Het blijkt een van de betere tracks van Blue Sky en hoewel tracks als ‘Hold Back’ en ‘The Job Is Never Done’ lekker wegluisteren, zetten ze je niet op het puntje van je stoel.
Dat doet ‘The Pity And The Pain’ wel. De lome bluestrack begint met slechts de stem van Amos en de klanken van de Wurlitzer, waaraan steeds een ingrediënt wordt toegevoegd. Subtiele drums, gruizige gitaarklanken, een zacht brommende bas en de heldere stem van Kenya Hathaway. Die laatste zingt ook mee op ‘Albion Blues’, dat naadloos aansluit op zijn voorganger. De korte, huilende bluesharpsolo geeft extra smaak. ’27 Dollars’ is een klassieke Chicagoblues afsluiter, maar Amos & The Brotherhood nemen je in toegift ‘Keep The Faith Have Some Fun’ nog even mee naar New Orleans. Met behulp van Mudbug Brass Band voelt het alsof je op Mardi Grass staat.
Het geeft je het gevoel dat je naar een topalbum hebt geluisterd. Maar om nu te zeggen dat Amos met The Brotherhood op Blue Sky de meerwaarde van de samenwerking laat horen, nee. Eigenlijk ook niet zo vreemd als de lat door je voorgaande twee albums al zo hoog ligt.
Dan Tuffy - Letters Of GoldHet verhaal van Dan Tuffy is na zijn schitterende debuutalbum Songs From...
Blue Crime - I`m Afraid We Became One Meduse MagiQ is een door en voor muzikanten opgericht muzieklabel gevestigd...