2021-01-19
Unfold The God Man is het debuut van het Belgische Psychonaut, dat eigenlijk alweer in 2018 uit kwam. Een jaar later tekende de band uit Mechelen echter bij Pelagic Records, de thuishaven van onder meer Cult of Luna, MONO en The Ocean, en ook zij wilden het debuut nog eens officieel lanceren. En wat blijkt? Twee jaar later is het gewoon weer een van de betere releases van het jaar.Want hoewel ze absoluut niet het enige drietal in het stevigere segment zijn, is het haast bizar hoe compleet het (psychedelische) postmetal geluid is dat we op deze plaat horen. Het heeft dan ook drie jaar schrijven, componeren, mediteren, filosoferen en opnemen gekost voor het zeventig minuten durende conceptalbum af was. Het eindresultaat begint meteen goed met het instrumentale ‘All I Saw As A Huge Monkey’ en ‘The Story Of Your Enslavement’. De opener staat bol van de technische gitaarkunsten die doen denken aan Gojira, maar dan veel meer voorzien van een psychedelisch sausje. Teksten als ”Tied / I Am The Cage / I Am The Star Born / Enchained” komen veelvuldig voorbij, en juist door de hypnotiserende muziek komen de spirituele teksten erg goed uit de verf.
Ook ‘The Fall Of Conciousness’, dat bij de zuiderburen al de Zwaarste Lijst van 2020 wist te halen, weet met een bezwerende openingslijn gelijk de aandacht te pakken. ”This is where I grant you purpose / Know that you are eternal / But this is where I release you into the fall”: de heren houden zich qua thematiek niet in. Eerlijk is eerlijk: niet alle nummers zijn op zichzelf toppers, maar in het kader van het album is er geen enkele track die door het ijs zakt. En dat is knap op een lang album waar toch echt een aantal nummer met kop en schouders boven de rest uitsteken.
Het kroonjuweel van het album is de afsluiter van maar liefst vijftiem minuten en 39 seconden, ‘Nothing Is Consciousless’. Alle elementen van het album passeren nog eens de revue. Waar sommige eerdere nummers vooral werkten als onderdeel van een groter geheel, daar is ‘Nothing Is Consciousless’ ook op zichzelf een compleet verhaal. Zorgvuldige opbouw, enorme verschuivingen in tempo en geluid, weer die bezwerende gitaarlijnen en zelfs een Floydiaanse saxofoon, de luisteraar komt dit kwartier niets tekort. Een episch slotstuk van een spirituele reis: “I’m the Son, I am everyone / As I sing, become everything / Shamballah, brahma-vihara, I / The world is mine, time to unfold the I”.
Voor wie zich durft over te geven aan Psychonaut is Unfold The God Man een ervaring die op alle fronten klopt. Niet ieder nummer is onvergetelijk, maar met onder meer ‘Nothing is Consciousless’ levert de band wel degelijk een aantal klassiekers af. Het album is hard, puur, meeslepend en laat je regelmatig naar adem happen!
Andy Fleet - The Sleepless KindDrie albums in ruim tien jaar kun je niet bepaald heel productief noemen,...
Ptolemea - Maze Het is wel heel pretentieus om je band te vernoemen naar een astronoom en...