2020-05-21
Na twee succesvolle albums begin jaren 2000, verlegde het muzikale meesterbrein achter de Belgische indierockgroep Millionaire zijn focus op andere projecten. Dit meesterbrein is beter bekend als Tim Vanhamel en hij ging aan de slag met projecten als Eat Lions, The Hickey Underworld, Broken Glass Heroes en Tom Barman’s Magnum. Na een pauze van 12 jaar keerde Vanhamel terug op het oude nest en bracht hij in 2017 het album Sciencing uit. Dat smaakt vervolgens naar meer en zodoende hebben we nu te maken met album nummer vier:Applz ≠ Applz.Kort door de bocht is Millionaire als indierock te bestempelen, maar echt duidelijke grenzen stelt het niet. Er wordt ruim binnen en buiten de lijntjes gekleurd en alles wat goed klinkt wordt toegelaten. Ook tekstueel, met bijvoorbeeld de beladen, maar toch met duistere tint, akoestische track ‘There’s A Heart Riot Going On’ met de tekst: “Don’t fuck your pain away, make it a pancake, that shit was yesterday, same same today.”
‘Strange Days’ heeft een Arctic Monkeys/ Queens Of The Stone Age-achtige vibe, met nonchalante vocalen. Tekstueel had het ook al goed een voorbode kunnen zijn op de hele coronacrisis. ‘Whiplash’ wordt geleid door een Led Zeppelin-hook, beat en gitaarriff, maar heeft op bijzondere wijze een saxofoon in de mix gepropt. In eerste instantie voelt het wat misplaats aan. Wie dit stadium van vervreemding voorbij is, concludeert dat dit juist de sound fris en opwindend houdt. Het benadrukt daarnaast ook nog eens dat Tim Vanhamel lekker doet wat ie wil.
‘Can’t Stop The Noise’ is één van de hoogtepunten, met een elektronische hiphopbeat, stemvervorming (die ook op meerdere tracks gebruikt wordt) en een bluesy gitaarlick. Een regelrechte stomper die zich door zo door je gehoor marcheert. De gitaarvirtuoos in Tim Vanhamel komt bij ‘The Watchman’ naar buiten op White Stripes-achtige wijze. Maar Applz ≠ Applz van Millionaire kent veel meer lagen om enkel een kopie te zijn van waar het aan doet denken.
Toch kent het album ook zijn minder sterke kanten. Zo is ‘Selected Garden Works’ het keerpunt van het album waarbij de spanning en het experiment langzaam wordt afgebouwd. De genoemde track is zelf net iets te ‘droopy’ om echt als volwaardig nummer gezien te worden en heeft het daardoor meer weg van een intermezzo. Samen met ‘Applude’ haalt het de vaart uit het album.
In dat opzicht klinkt ‘Dig A Ditch’ dan ook net iets te braaf met zijn funky disco gitaarhook. ‘Blue Mountains, White Sky’ droomt net lekker weg met zijn dromerige lijnen, om van daaruit over te vloeien in afsluiter ‘There’s A Heart Riot Going On’. Het moge duidelijk zijn, Millionaire laat zich nog altijd niet in een hokje plaatsen. Het pakt niet altijd even goed uit, maar dat neemt niet weg dat Applz ≠ Applz een vermakelijk album is geworden.
The K. - Ampute Corporate ArtIn een tijd waar lange bandnamen eerder mode dan uitzondering zijn, springt...
Equal Idiots - Adolescence Blues Community Eind 2017 doet de dan 22-jarige Thibault Christiaensen mee aan de Vlaamse...