2007-07-31
Devotchka klinkt niet bepaald Amerikaans, toch zijn het vier Amerikanen die zich weliswaar hebben laten inspireren door Slavische en Griekse muziek, maar gewoonweg opereren vanuit de VS. Ze zijn in Amerika al heel erg groot en de naam begint, voorafgaand aan deze release, ook steeds vaker in Europa op te duiken. Nog opzwepender dan Gogol Bordello, lazen we al op sommige plekken. Dat belooft wat.How It Ends is alweer bijna 3 jaar oud, maar komt nu dan ook eindelijk in Europa uit. Devotchka is ook niet bepaald een nieuwe band, ze bestaan al sinds 1997. How It Ends bevat een veelheid aan soorten songs, die van meelijkwekkend tot opzwepend gaan en vele invloeden kennen. Devotchka is inderdaad net als Gogol Bordello een band die allerlei stijlen met elkaar mixt, waarbij de basis wordt gelegd door de Balkan georiënteerde muziek. Toch blijkt de vergelijking met de gypsy punkers van Eugene Hütz en co. niet altijd op te gaan. Devotchka is veel meer oorspronkelijk en veel minder punk. Naast de Oost-Europese invloeden zijn er ook duidelijke verwijzingen naar de Amerikaanse folk en de indierock van bands als The Decemberists of Arcade Fire.
De diversiteit van Devotchka blijkt eens te meer, zo is er de ingetogen titelsong ‘How It Ends’. Een simpel begin met alleen de aanslag van enkele toetsen en steeds meer instrumenten die gaandeweg het nummer worden ingezet om te eindigen met bijna klassiek gearrangeerde strijkers. ‘Such A Lovely Thing’ is dan weer onvervalste balkanmuziek met accordeon en een steeds aanzwellend ritme. Alle songs hebben in ieder geval gemeen dat ze smaakvol zijn gecomponeerd en getuigen van evident vakmanschap.
Door de grote diversiteit ontbreekt ook een bepaalde samenhang. Het bindende element is de stem van Urata en die kan soms wat al te klagerig overkomen. Zelfs na vele luisterbeurten valt er iedere keer wel weer iets nieuws te ontdekken in de muziek van Devotchka. De muziek van Devotcka is omgeven door een vorm van mystiek die misschien nog wel het beste tot uiting komt in het geheel instrumentale ‘Lunnaya Pogonka’. Het moet deze mystieke kracht zijn geweest die ook de regisseurs van de alom geprezen film Little Miss Sunshine ertoe bracht om Devotcka de soundtrack te laten componeren. Het leverde de band zelfs een nominatie op voor een Grammy Award. Een aantal van deze composities staan ook op dit album. De dramatiek, mystiek en zorgvuldig gecomponeerde arrangementen maken dat sommige nummers over bijna filmische kwaliteiten beschikt.
De vergelijking met Gogol Bordello blijkt toch op heel wat punten mank te lopen. Devotchka is op momenten weliswaar opzwepend, maar het is niet één groot zigeunerfeest. Devotchka zoekt het vaker in het raffinement en de verfijning. Het Belgische Pukkelpop voorzag al het talent en boekte de band voor de editie van dit jaar, een week later zal de band zijn opwachting maken in de Bitterzoet in Amsterdam. Het album maakt in ieder geval heel nieuwsgierig, vooral ook naar hoe de bij vlagen complexe composities en arrangementen live met slechts vier personen ten gehoren gebracht gaan worden.
Spoon - Ga Ga Ga Ga GaDe Texaanse indierockband Spoon heeft met ‘Everything Hits At Once’, van...
Beastie Boys - The Mix-Up Wie kent ze niet, de Beastie Boys behoeven geen intro. Begonnen in de jaren...