2020-06-10
Hoe vaak komt niet het voor dat je je als artiest verder wilt ontwikkelen, maar dat de band waarin je zit - en het publiek wat daarbij hoort - je weerhoudt? Veelal gaat zo’n artiest óf te lang door in de band óf alleen verder. Augusta Koch van de all female indie rock/punk band Cayetana koos ervoor om in eerste instantie onder een andere artiestennaam solo verder te gaan. Zij kwam er tijdens intieme akoestische optredens, in haar woonplaats Philidelphia, achter dat zij alleen niet het geluid kon produceren waar ze naar op zoek was. Pas toen ze ging samenwerken met multi-instrumentalist Matt Schimelfenig (Three Man Cannon), begon Gladie de vorm te krijgen waar ze op hoopte. Zij nam stadsgenoten Ian Farmer (Modern Baseball) op bas en drummer Pat Conaboy (Spirit of the Beehive) mee naar haar geboorteplaats in Henryville, waar ze de schuur van haar ouders omtoverde tot een studio.Safe Sins, het debuutalbum van de band, is een muzikale beschrijving van de verschillende stadia van verdriet, zoals Koch deze de afgelopen twee jaar heeft opgetekend in haar dagboeken. Haar teksten klinken ook vaak als de aantekeningen die zij in die tijd lukraak noteerde. Zoals: “Do I live in the back of your mind” op ‘Choose’ bijvoorbeeld. Dit geeft een persoonlijk beeld van de zangeres; zij schuwt niet om allerlei hedendaagse onderwerpen op die manier aan te snijden. Zo begint ‘Pray’ met “Let this shame, just f*ck off today”, om vervolgens haar visie te geven op de bad shaming problematiek van tegenwoordig.
Dat het album niet alleen maar somber klinkt is te danken aan Schimelfenig, die er met verschillende soundscapes en elektronica-loops voor zorgt dat de teksten de begeleiding krijgen die ze verdienen. Zijn invloed is het beste te horen op ‘Twenty Twenty’, wat een bewerking is van het eerder op EP Everyone Is Talking But You [2018] uitgebrachte ‘20/20’. Wanneer je deze beide versies beluistert valt op hoe hij de verschillende instrumenten op elkaar laat aansluiten, waarbij het gezongen “I am angry, I am lonely, but I am optimistic, too!”, niets aan emotie inlevert.
Ook de energieke lading op het poprock-achtige ‘When You Leave The Sun’ en het zomerse ‘A Place Far Different’ is zijn verdienste. Dit nummer vormt de kern van het album: hier bezingt Koch het beklemmende gevoel van haar eigen beperkingen en de wil om er los van te komen: “Will you use my body as a furnace? I dream to be of service” en ook hoe anderen over haar dachten, als zij vastzat in haar eigen verdriet: “You said my grief is a safe sin”.
Safe Sins laat horen dat Koch zich als artiest verder durft te ontwikkelen, zonder daarbij fans van Cayetana teleur te stellen. De dikke knipoog naar jaren negentig indie-rock zal ook fans van onder andere Liz Phair plezieren. En terecht: dit is een prachtig openhartig album.
JOYFULTALK - A Separation Of BeingNa twee eerdere pogingen, op albums MUUIXX [2015] en Plurality Trip...
Riki - Riki De uit Los Angeles afkomstige Niff Nawor zou je kunnen kennen van de diep in...