2020-06-07
Na twee eerdere pogingen, op albums MUUIXX [2015] en Plurality Trip [2018], is het de Canadees Jay Crocker gelukt om een album te maken, waarbij zijn zelf ontwikkelde methode om een originele partituur te schijven volledig tot zijn recht komt. A Separation Of Being is tot stand gekomen doordat hij heel gedisciplineerd zijn Planetary Scoring System heeft gevolgd, waardoor kleurrijke psychedelische composities op zelfgebouwde elektrische machines zijn ontstaan. Crocker begon dit project in 2012 onder de naam JOYFULTALK en mag met de drie composities die op het album staan terugkijken op een geslaagd experiment. Het resultaat is een hypnotische mix van elektronisch minimalisme, Japanese ambient en Maghrebijnse ritmes.Dat het resultaat zo goed klinkt heeft met een aantal factoren te maken. Ten eerste is Crocker zich gaan vestigen in een desolate plaats in Novia Scotia, waardoor hij geen last had van zijn muzikale criticasters in Calgary. Hierdoor kon hij zich volledig concentreren op de door hem ontwikkelde methodiek van muziek schrijven. Daarnaast heeft hij hulp gekregen van zijn grootste fan, de componist, producer en recording engineer Jesse Zubot. Hij produceerde ook het eerste album van JOYFULTALK.
Het is dankzij zijn unieke speelstijl, van met name de cello, die zorgt voor de juiste muzikale invulling, waardoor de elektronica nergens kil overkomt. Voornamelijk op ‘Part I: I’ve Got That Trans-Dimensional Feeling Again’, is dit goed te horen. De verschillende repetitieve, elektronische lagen met de onderliggende Maghrebijnse ritmes uit het Midden-Oosten, worden hier door de organische cello gecompenseerd totdat een geheel ontstaat.
Op ‘Part II: Pixelated Skin’ weet JOYFULTALK de link te maken tussen de hedendaagse klassieke muziek en dansbare elektronica. Het lijkt alsof er weer even teruggegaan wordt naar de twee eerdere albums. Het is pas op ‘Part III: Liquefied Then Evaporated’ dat de wens van beide artiesten ingewilligd wordt: de geloopte strijkers van Zubot zorgen voor een hypnotische werking, waardoor de simpele bastonen en de onderliggende minimale drum van Crocher, gecombineerd met een elektronische vibrafoon, volledig natuurlijk overkomt. Hoe de compositie begint lijkt in de verste verte niet op hoe het eindigt en het vocale drone effect halverwege zorgt ervoor dat je je niet verveelt in deze zeventien minuten durende compositie.
A Separation Of Being geeft in je eerste instantie het gevoel dat je deel uitmaakt van een muzikaal experiment, waarna je je al snelt overgeeft aan de projectleider. Hoe geslaagd het resultaat ook mag zijn, het klinkt na meerdere luisterbeurten gek genoeg alweer gedateerd. Hopelijk geeft dit album de artiest een zetje in de juiste richting voor JOYFULTALK 2.0.
Sink Ya Teeth - TwoJe moet toegeven dat een pakkende naam voor een album verzinnen niet de...
Gladie - Safe Sins Hoe vaak komt niet het voor dat je je als artiest verder wilt ontwikkelen,...