2020-07-01
Oh, was elke albumhoes maar zo’n feestje! Het debuutalbum van de Utrechtse band Between The Jars schittert door de grafische vormgeving en daarvoor alleen al loont het de moeite dit vinyl aan te schaffen. Het staat vol met verwijzingen naar de eigenaardigheden van de consumptiemaatschappij, vastgelegd met mobiele telefoons. De cynische titel Oh…What A Time To Be Alive bewijst de hoes alle eer.De band bestaat uit drie Talent XL- muziek leerlingen van Het Klooster uit Woerden: Max Mulhuijzen (drums), Chris Fonteijn (gitaar) en Jesper Hendriksen (toetsen). Zanger Florian Albronda en Maarten van den Ende op basgitaar maken het geheel compleet. Dit vijftal, vernoemd naar hun oefenruimte - een zolder boven een drankengroothandel -, heeft meer dan honderd optredens op hun naam staan. Zo stonden zij niet alleen in de nationale poptempels Melkweg en Paradiso, maar waren zij vorig jaar ook te zien op Mood Indigo, het grootste culturele college festival van Azië.
Ook al is de band vanaf 2014 actief, het duurde tot dit jaar voordat het hun gegund werd om een album op te nemen. Na de EP Sirens en enige singles in 2018, was het George Konings (Sound Vision Studio, Arnhem) die samen met Miles Showell (Abbey Road Studios, Londen) het geluid van deze, op jaren zeventig geënte progressieve, rockband op driezijdig (!) vinyl mocht vastleggen.
De band opent met het a-typische ‘The Auction’, dat overkomt als een cynisch zelf-promotiepraatje (“I sell myself by pieces, modular design”). Laat dit even over je heen komen, aangezien dit het minste nummer op het album is. Op ‘Bad Manners’ word je hiervoor beloond met zwierige toetsen, gitaarriffs en een speels ritme van drum en bas. Even wordt je herrinerd aan de gloriedagen van Deep Purple en Led Zeppelin. De unieke stem van Albronda, die enerzijds doet denken aan Greg Lake en anderzijds aan Robert Plant, komt op ‘Strange World’ het beste tot zijn recht. Hier hoor je ook de experimentele kracht van de band, waarbij de samenwerking tussen gitaar en piano tot een heerlijk loom einde leidt.
‘Light years’ is met zijn ruim elf minuten een absoluut hoogtepunt en geen seconde teveel. Dit is een nummer van internationale allure, waarbij de gehele band aan het pieken lijkt. Neemt niet weg dat ‘Land Of The Warm Sun’, met zijn staccato gitaarriff en Hammond orgel, ook om van te smullen is.
Between the Jars laat horen dat progressieve rock nog lang niet aan zijn einde gekomen is. Zij volgen daarmee in de voetsporen van Black Midi. Laat je niet van de wijs brengen door het openingsnummer, maar laat je meevoeren in de lange, uitwaaierende tracks die er echt toe doen. Nederland heeft er een topband bij!
Singor - Travel Light Marcel Singor is een nog niet heel bekende verschijning in Nederland. De...
Kayak - Live 2019 Kayak is als een kat met negen levens. Ondanks de enorme hoeveelheid...